به دلیل کوچک بودن ذرات مشکلاتی برای حمل و نقل آن وجود دارد. برخی از تولید کنندگان میکروسیلیس، آن را با آب مخلوط می کنند تا یک دوغاب تشکیل شود که در تریلرهای مخزن داری که برای حمل مایعات طراحی شده به محل های مورد نظر ارسال شود. آب موجود در مخلوط دوغاب بخشی از آبی را که معمولاً باید به مخلوط سیمان اضافه شود را می تواند جایگزین کند.
در بتنی که از ترکیبات پوزولانی مثل میکروسیلیس به آن ها اضافه می شود باتوجه به این که عدد اسلامپ بتن را به شدت کاهش می دهد، برای بهبود کارایی و همینطور پایین آوردن نسبت آب به سیمان باید یکی از انواع روان کننده یا فوق روان کننده ها که داراى سازگارى با میکروسیلیس باشد استفاده شود.
در صورت عدم استفاده از ماده کاهش دهنده نسبت آب به سیمان، اضافه کردن میکروسیلیس به مخلوط بتن نیازی به آب بیشتری برای حفظ عدد اسلامپ معین و مورد نیاز دارد. ژلی که در اولین دقایق مخلوط کردن بتن میکروسیلیس تشکیل می شود، آب سیمان را جذب می کند و مخلوط را سفت می کند و نیاز به تنظیم دقیق زمان اضافه کردن میکروسیلیس و تنظیم محل اضافه کردن آن به مخلوط دارد.
میکروسیلیس از دو طریق به استحکام و دوام سیمان کمک می کند. اول اینکه به عنوان یک پوزولان، میکروسیلیس باعث بهتر شدن و یکنواخت تر شدن توزیع و پخش آب می شود و افزایش حجم هیدراتسیون و آب رسانی به محصولات را فراهم می کند. دوم آنکه به عنوان یک پرکننده، میکروسیلیس اندازه متوسط منافذ موجود در مخلوط سیمان را تا حدود موثری کاهش می دهد.
میکروسیلیس به عنوان ماده افزودنی به سیمان می تواند تا حدودی باعث بهتر شدن خواص سیمان تازه و حتی سیمان سخت شده گردد. با اضافه شدن مقدار جزئی میکروسیلیس به مخلوط سیمان، بدون اینکه کیفیت سیمان کاهش پیدا کند می توانیم تا حدودی از مصرف سیمان که تولید آن بسیار انرژی بر نیز هست هم صرفه جویی کنیم، بدون اینکه بخواهیم از کیفیت آن کم کنیم.
اضافه کردن میکروسیلیس به مخلوط بتن تا حدودی می تواند باعث تغییر ساختاری در خمیر مخلوط سیمانی شود. خمیر حاصل در مقایسه با خمیرهای معمولی سیمان دارای مقدار بیشتری هیدرات های کلسیم سیلیکات قوی و همچنین مقدار کمتری از هیدروکسید های کلسیم ضعیف ( که به راحتی قابل حل شدن هستند) است.
از آنجا که ذرات میکروسیلیس بسیار کوچک هستند، در بین ذرات سیمان پراکنده می شوند و ذرات سیمان را از هم جدا می کنند و در جا های خالی قرار می گیرند به این ترتیب ساختار بتن چگال تر شده. ماتریس یکنواخت و با کیفیت به دست آمده به طور قابل توجهی در برابر نیرو های فشاری، خمشی مقاومت بیشتر و استحکام باند بالاتری خواهد داشت.
میکروسیلیس مقدار کربنی شدن را تا حدودی کاهش می دهد، باعث کم شدن نفوذ پذیری در یون های کلرید و همچنین افزایش مقاومت الکتریکی می شود و تأثیر کمی در انتقال اکسیژن دارد. بنابراین، می توان انتظار داشت که بتن میکروسیلیس به شدت از آرماتور و موارد مربوط به مقاوم سازیی محافظت کند.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
