معمولاً ضد رسوبات به دو روش اعمال می شوند و عملکرد آن ها به دو صورت است. اولین روش، روش جذبی می باشد. در روش جذبی کریستال ها به دلیل اشغال شدن مکان های جذبی توسط ضد رسوبات جایی را برای وصل شدن ندارند به همین منظور کریستال زایی در آن ها متوقف خواهد شد، و دیگر رسوبی تشکیل نمی شود.
دومین روش نیز تغییر شکل مکان های رشد است. در این روش محل های مخصوص چسبیدن رسوبات با کمک ضد رسوب تغییر شکل پیدا می کنند و دیگر نمی توانند پذیرای رسوبات باشند؛ به همین دلیل در هیچ بخشی رسوبی شکل نمی گیرد.
به طور کلی زمانی مقدار مصرف ضد رسوب کاهش پیدا می کند که مقدار کلسیم موجود در آب کم باشد.
برای ترکیب مؤثر، بهتر است ضد رسوب با آبی ترکیب شود که ph آن 10 باشد.آبی که برای ترکیب با ضد رسوب استفاده می شود بهتر است آب تصفیه شده باشد.از جمله موارد کاربرد مواد ضد رسوب، می توان به موارد زیر اشاره کرد:
اگر در ساده ترین و در دسترس ترین مکان هایی چون آبگرم کن، داخل مخزن سماور و کتری را نگاه کنید، می توانید رسوبات را ببینید. رسوبات معمولاً شبیه به لایه هایی گچی هستند که به دیواره و یا کف سطح مورد نظر می چسبند و برای از بین بردن آن ها بهتر است از مواد ضد رسوب استفاده کنید. اگر در مکانی رسوب شکل بگیرد اولین علامت آن این است که نقطه جوش آب را به تعویق خواهد انداخت. هرچه قطر لوله آب مورد نظر کمتر باشد رسوبی که در آن شکل می گیرد ممکن است مسیر لوله را ببندد.