برای تولید این ماده شیمیایی کلرید پتاسیم ابتدا توسط الکترولیز به هیدروکسید پتاسیم (KOH) تبدیل می شود. سپس هیدروکسید پتاسیم با دی اکسید کربن (CO2) برای به دست آوردن بیکربنات پتاسیم (KHCO3) تیمار می شود. ترکیب اخیر با حرارت دادن به آب، دی اکسید کربن و کربنات پتاسیم تجزیه می شود.
روش دیگر تولید این ترکیب فرآیند Engel-Precht و اصلاح شده روش فوق است. در این روش مخلوطی از کلرید پتاسیم، کربنات منیزیم یا اکسید منیزیم و دی اکسید کربن تحت فشار قرار می گیرند که باعث تشکیل نمک مضاعف، KHCO3 · Mg-CO3 · 4H2O می شود. سپس نمک مضاعف برای به دست آوردن K2CO3 گرم می شود. در حال حاضر روش سنتی به دست آوردن پتاس از چوب و خاکستر سبزیجات منسوخ شده است.
شایان ذکر است که از تولید کل K2CO3 در دنیا 90% آن برای تولید کود مورد استفاده قرار می گیرد و این کود، پتاسیم مورد نیاز گیاهان را برای سالم ماندن و رشد مطلوب فراهم می کند.پتاسیم یکی از سه ماده مغذی اصلی مورد نیاز گیاهان است، دو مورد دیگر ازت و فسفر هستند. بزرگ ترین کاربرد بعدی کربنات پتاسیم در صنایع شیمیایی است که از آن به عنوان ماده اولیه برای ساخت سایر ترکیبات شیمیایی استفاده می شود که سیلیکات پتاسیم رایج ترین آنها است.
طبق گفته FDA هیچ مدرکی مبنی بر مضر بودن این ماده برای سلامتی انسان در سطوح مصرفی فعلی وجود ندارد. شکلات های قلیایی شده با این ماده نیز جز مواد ارگانیک مجاز هستند.هرچند فرآوری کاکائو با این ترکیب باعث از بین رفتن بسیاری از فلاونوئیدهای آن می شود ولی این عمل باعث بهبود طعم و انحلال پذیری کاکائو می شود.
این ماده شیمیایی به صورت خشک یا محلول، تحریک کننده چشم، پوست و سیستم تنفسی است و می تواند باعث التهاب پوست، چشم ها، گلو و معده شود. تأثیر کربنات پتاسیم به دلیل خاصیت سوز آور آن در حالت محلول در آب ایجاد می شود که جذب آن توسط بافت های مرطوب در بدن نیز باعث بروز همین وضعیت می شود. این ماده به شدت بازی یا قلیایی است و باعث تحریک یا خوردگی بافت های زنده می شود.