اکثرا استخراج این کانی از انباشته های رسوبی و یا ذخایری که با تخریب سنگهای مادر اولیه به وسیله عوامل طبیعی (مانند آفتاب، گرما و سرما) به وجود آمده اند صورت می گیرد و از سنگهای اولیه کمتر بهره برداری می شود. روشهای استخراج سنگ یاقوت کبود به روش شستن، خاک رس، ماسه و شن جدا می شود ولی جداسازی نهایی با دست انجام می شود.
سفایراز همگروه خود یعنی روبی فراوان تر یافت می شود و این به دلیل وجود بیشتر عنصر رنگ دهنده آبی آهن نسبت به روی زمین است.انوع رنگ یاقوت یا سافیرسفایر برحسب ناخالصی و مکان یافتن آنها دارای انواع رنگهای آبی، بی رنگ، نارنجی، سبز، زرد، ارغوانی و سیاه می باشد که بر اساس رنگ خود نامگذاری می شوند مثلا سفایر زرد یا سفایر سیاه و...
این در حالیست که یاقوت کبود فقط به نوع آبی رنگ کروندوم گفته می شود و سفایر نارنجی مایل به صورتی نیز به پادپارادچا (Padparadscha) معروف است.عنصر رنگ دهنده سنگ یاقوت کبود، آهن و تیتانیوم می باشد که رنگ آبی خالص و ناب را تولید می کند. در انواع بنفش رنگ وانادیوم است. در واقع مقدار کمی از آهن در ترکیب شیمیایی این کانی باعث ایجاد رنگهای زرد و سبز می شود و عنصر کروم نیز رنگ صورتی پدید می آورد.
انواع برش یاقوتبه طور کلی تراش سفایربه دلیل سختی بالای خود بسیار خوب می باشد. در سنگ یاقوت کبود پدیده چند رنگی یا پلئوکروئیسم نیز دیده مشاهده می شود و از آنجایی که بهترین رنگ در جهت محور های اپتیکی است، اغلب نگین های جواهر سفایر را در جهت عمود بر محور اپتیکی می تراشند. بهمین دلیل است که تراش سنگ یاقوت کبود به صورت تراش معروف زمردی اشتباه می باشد.
در تراش ترکیبی صفحه تاج و پاویلیون پله وار تراشیده می شوند. در سنگهای استرالیایی به دلیل رنگ آبی جوهری نازک می تراشند. سفایر مونتانا تراش برلیان مدور دارد. در انواعی که ناخالصی آنها زیاد می باشد غالبا از تراش کابوشن استفاده می شود.