آکوامارین نوعی کانی از خانواده بریل با سختی 7.5 تا 8 در مقیاس موس بوده که آن را برای جواهرات مدرن و تراش کاری شده مناسب می سازد. رنگ آبی با ته رنگ سبز آن رنگی شکل آب دریا به سنگ آکوامارین داده است. این گوهر در دوران باستان سنگی مقدس شمرده می شد و از خواص آکوامارین جهت دفع طلسم و بلایای طبیعی نظیر طوفان استفاده می شد.
نام آکومارین از یک واژه قدیمی لاتین به معنای آب دریا (Aqua) مشتق شده است. این گوهر همواره با داستان ها و افسانه های بسیاری همراه بوده است. در گذشته نیز دریانوردان برای حفاظت از طوفان و حوادث دریایی آن را همانند طلسمی قدرتمند با خود حمل می کردند به همین دلیل به الهه دریاها معروف بود. همچنین از خواص آکوامارین جهت دفع سموم و در سحر و جادو برای دفع طلسم ها استفاده می شد.
این سنگ نماد آرامش است و از نظر تاریخی نیز مهره های آکوامارین در مومیایی های مصر نیز یافت شده اند. پلینی نویسنده روم باستان به این گوهر لقب "جواهری سبز همانند دریا" داده که از سبز رنگ پریده تا سبز تیره متغیر است. در دوران باستان از بریل برای ساخت شیشه عینک استفاده می شد و به همین علت در زبان آلمانی به عینک brille می گویند.
سنگ آکوامارینآکوامارین به رنگ آبی تا آبی مایل به سبز، گوهرسنگی از خانواده بریل است. شناخته شده ترین گوهرسنگ این خانواده، زمرد سبز است و آکومارین پس از زمرد محبوب ترین گوهرسنگ این خانواده محسوب می شود. درواقع نام دیگر آکومارین با رنگ نفیس (آبی آسمانی) را بریل گرانبها نیز می گویند.
سنگ آکوامارین یک کانی سخت (دارای سختی برابر 8 در مقیاس موس)، دارای جلای شیشه ای و ساختار سیلیکات بریلیوم آلومینیوم است. این گوهر دارای بلورهای شکننده و درشتی بوده و شفافیت آنها مثل بلورهای زمردی دارای ترک می باشند.
آکوامارین در بلوردان های پگماتیتی دانه درشت و سنگهای مشابه یافت می شود. ماگما در زیر پوسته زمین با افزایش حرارت با سنگهای معدنی پگماتیت تماس داشته و بلورهای سنگ آکوامارین به مرور زمان درون آن رشد می کنند. بلورهای آن معمولا به صورت تک کریستالی هستند و گاهی نیز به صورت مجموعه ای درهم رشد کرده که نظم بلورها بی قاعده و یا درجهتی موازی هم قرار دارند.