مواد قابل استفاده برای قطعات ریخته گری دقیق

ریخته گری دقیق چگونه اجرا می شود؟
ریخته گری دقیق طی شش مرحله شامل مدل سازی، قالب سازی، ریختن مواد مذاب، خنک کاری، خارج کردن قطعه از درون قالب و پرداخت سطح انجام می گیرد. الگوی قطعه (قطعه ای از جنس موم)، درون دوغاب سرامیکی فرو برده شده و خارج می شود.

پس از گیرش دوغاب، الگو به همراه سرامیک خشک شده داخل کوره قرار می گیرد. حرارت کوره، موم را آب می کند. به این ترتیب، قالب توخالی برای انجام مراحل بعدی آماده می شود.

انواع روش های ریخته گری دقیق کدام هستند؟
از روش های اجرای ریخته گری دقیق می توان به «ریخته گری ضد جاذبه» (Counter Gravity Casting) و (ریخته گری لاست فوم) (Lost-Foam Casting) اشاره کرد.

مواد قابل استفاده برای قطعات ریخته گری دقیق چه هستند؟
از متداول ترین مواد قابل استفاده در ریخته گری دقیق می توان به فولاد، فولاد ابزاری فولاد کربنی، فولاد ضد زنگ، آلیاژهای آلومینیوم، آلیاژهای برنز، مس و نیکل اشاره کرد.

علاوه بر این موارد، امکان ساخت قطعاتی از جنس چدن، سرب، منیزیوم، قلع، تیتانیوم و روی با استفاده از این روش وجود دارد. در صورت بالا بودن نقطه ذوب مواد و عدم امکان استفاده از قالب های پلاستیکی یا فلزی، ریخته گری دقیق گزینه مناسبی خواهد بود.

تجهیزات مورد استفاده در ریخته گری دقیق چه هستند؟
موم، سرامیک و قالب فلزی مورد استفاده برای ساخت الگوی مومی، از المان های مخصوص ریخته گری دقیق به شمار می روند. شکل حفره درون قالب سرامیکی (شکل قطعه مورد نظر)، با استفاده از یک الگوی مومی ایجاد می شود.

این الگو درون دوغاب سرامیکی قرار می گیرد. پس از سخت شدن دوغاب، الگوی مومی از درون حفر خارج می شود. از این رو، به روش ریخته گری دقیق، ریخته گری موم زائد یا اصطلاحا «ریخته گری لاست واکس» (Lost-Wax Casting) نیز می گویند.

مزایا و معایب ریخته گری دقیق چیست؟
مهم ترین مزیت های ریخته گری دقیق عبارت هستند از:

• امکان ساخت قطعات ساده تا پیچیده با جزئیات دقیق.
• تنوع مواد اولیه برای ساخت قطعات.
• مقاومت بالای قطعات نهایی.
• پرداخت بسیار خوب سطح با دقت بسیار بالا.
• نیاز بسیار کم به ماشین کاری ثانویه.

از محدودیت های ریخته گری دقیق می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• زمان بر بودن روند اجرا.
• هزینه بالای تهیه تجهیزات و نیروی کار.
• طولانی بودن بازه دریافت تا تحویل سفارش.