تورمالین سنگی با بلورهای شش وجهی و سختی 7 تا 7.5 است که در انواع رنگهای مختلف یافت می شود. همین تنوع رنگ باعث شده که در گذشته آن را با سنگهای مختلفی آن را اشتباه بگیرند. از خواص سنگ تورمالین در امور متافیزیک و چاکرا درمانی استفاده می شود.
نام این گوهرسنگ از اصطلاح قوم سینهالی سریلانکا Tourmali به معنی "جواهری با رنگهای مخلوط و متنوع" گرفته شده است. در واقع هنگامی که هلندی ها این سنگ را از آنجا با خود به اروپا آوردند و آن را تورمالین نامیدند.تورمالین برای اولین بار در سال 1554 در برزیل و توسط Francisco Spinoza’s اروپایی که اعزام به آنجا برای بررسی زمردهای سبز برزیل بود کشف گردید. به دلیل سختی خوب و چند رنگی در آن، این گوهرسنگ از جمله بهترین گوهرها از برای حجم تراشی است.
چینی ها برای قرن ها روی این سنگ کاروینگ انجام می دادند. نمونه های موجود در موزه نیز گواه پایداری این کانی است. آنها لیوان هایی از جنس تورمالین صورتی با حکاکی جزئیات پیچیده و ظریفی درست می کردند. در سال 1860 به بعد اغلب رنگهای صورتی آن را از سن دیگو کالیفرنیا با کشتی با خود می آوردند زیرا بیوه زن امپراتور چین بسیار به این رنگ علاقهمند بود.
مشخصات سنگ تورمالینتورمالین سنگی با سختی 7 تا 7.5 در مقیاس موس، خاکه سفید، تورق ندارد، شفاف تا اوپاک بوده و شکستگی در آن شیشه ای تا غیر یکسان است. جلای آن شیشه ای و وزن مخصوص آن 3.11 تا 3.01 می باشد. این کانی دارای پدیده فلورانس ضعیف بی رنگ، سبز مایل به آبی، زرد، سبز - آبی، قرمز ضعیف، قرمز - بنفش، صورتی، قهوه ای، سبز و آبی می باشد.
تورمالین ترکیبی از کانی های مرتبط به هم را دربر دارد و بر اساس کاتیون های موجود تغییرات گوناگونی را پذیرا می باشد. از نظر شیمیایی ترکیبی از سیلیکات پیچیده بور، آلمینوم، منیزیوم و آهن است و می تواند شامل الائیت، لیدیکواتیت (Liddicoatite)، دراویت و غیره باشد که شناسایی تک تک آنها در آزمایشگاه غیرممکن است و به همین دلیل همه آنها را به طور کلی " تورمالین " گزارش میدهیم.
سیستم کریستالی این گوهرسنگ تریگونال از منشورهای شش وجهی یا سه گوشه و مقداری مدور تشکیل شده است. در واقع این یک کانی پیزوالکتریکی و همیمورفیک بوده که دو سر کریستال آن دارای صفحات پایانی متفاوتی هستند.