نحوه نگهداری سنگ اوپال چگونه است؟

این گوهر را همواره باید دور از گرما و نور مستقیم خورشید و پس از استفاده در محیطی مرطوب مثل پیچیدن پنبه خیس دور آن نگهداری کنید زیرا ممکن است خشک شده یا ترک بخورد و یا پدیده چند رنگی تضعیف شود.البته این گوهرسنگ ها بسته به نوع معادن مقدار آب متفاوتی را در خود دارا هستند که باید هنگام تراش به آن توجه ویژه ای داشت زیرا حساس تر می باشند. مثلا اوپال سیاه استرالیا معمولا بدون بادوام بوده درصورتی که اوپال سیاه نوادا آمریکا دچار ترک خوردگی شده و ارزش آنچنانی ندارد زیرا به مرور زمان بدتر نیز می شود.

برخی از فروشندگان، نگین یا سنگ راف آن را همیشه در ظرف آب قرار می دهند تا هیچ گاه آب داخل اُپال خشک نشود. البته نوع کیفیت آن نیز مهم است چون گفته شده این کار به مرور زمان باعث اصطلاحا پفکی شدن سنگ (مخصوصا تریپلت دارها) می گردد. همچنین اوپال آبسان اتیوپی به هیچ وجه نباید در آب قرار بگیرد زیرا به دلیل متخلخل بودن ممکن است به مرور زمان استحکامش کم و ترک بردارد. توجه داشته باشید که این گوهر را با مواد شوینده قوی تر از صابون و همچنین تماس آن با مواد آرایشی بهداشتی دور نگه دارید و از دستگاه پاک کننده اولترسونیک استفاده نکنید.

اوپال مصنوعی و دستکاری شدهاولین نوع پایدار مصنوعی در سال 1974 توسط پی یر گیلسون(Gilson) تولید اقتصادی خود را آغاز کرد. تا پیش از این اُپال های سنتز شده آب خود را از دست داده و ترک می خورند. اپال سنتز شده طی فرآیندی چند ماهه بسیار طولانی، میلیونها گلوله بی نهایت کوچک از اجسام کروی سیلیس را باس اختار ستونی و عمودی رسوب گذاری می کند و اوپال مصنوعی شکل می گیرد.

چنانچه آب اوپال مصنوعی از دست برود ترکهایی موازی ستون ها به وجود می آید که در حالت بزرگنمایی بالا به سنگ ویژگی شبیه "پوست مارمولک" می دهد. در بزرگنمایی اوپال سیاه گیلسون دانه ها به رنگ جرقه قرمز دیده می شود. این در حالی است که در نوع طبیعی این مورد دیده نمی شود.

در نوع دیگر شبهه اُپال وجود دارد که درواقع تکه های بزرگ نوع سنتز شده را به قطعات کوچک تر تقسیم و با ماده تثبیت کننده از مشتقات زیرکونیوم اشباع می کنند. این روش از خشک شدن و از دست رفتن آب در تکه های بزرگ جلوگیری می کند.

9 روش برای تشخیص اوپال اصل و طبیعی از بدل

9 روش تعیین اوپال اصل از بدلتوجه: قبل از تشخیص باید سنگ را کاملا با پارچه خیس تمیز کرده و خشک نماییم.

• ببینید نگین شما پس زمینه شفاف دارد یا سفید رنگ است؟ اگر سفید باشد احتمالا اوپال طبیعی سفید کریستالین و اصل است. نکته اینکه همه دوبلت ها و تریپلت ها داری زمینه سیاه رنگ هستند.
• از بغل به سنگتان نگاه کنید اگر خط لایه ای دیدید یعنی سنگ شما از دو لایه اوپال روی همدیگر دوبلت یعنی لایه باریکی از اُپال روی یک لایه ماده تیره رنگ تر غیر از جنس اُپال چسبانیده شده است.
•  در حالت قبل اگر سه خط دیدید به آن تریپلت یعنی سه لایه چسبانیده روی همدیگر گویند معمولا لایه سوم را از جنس کوارتز به صورت گنبدی شکل روی اوپال طبیعی می چسبانند.
•  چنانچه پشت نگین را مشاهده کردید و مثل پلاستیک سخت و به رنگ سیاه یا خاکستری بود بدانید که احتمالا تریپلت را روی پلاستیک سیاه یا شیشه چسبانیده اند. تریپلت را برای انواع قلوه سنگی، سیاه و یا کیفیت پایین تر می چسبانند و تشخیص را دشوار می کند.
• همیشه پیوستگی و ادامه دار بودن نقاط مرزی را سرتاسر زیر نگین چک کنید. اوپال هایی با کیفیت پایینتر دارای سطوح ناهموار و نوع مصنوعی آن کاملا مسطح هستند. این نکته قابل ذکر است که در انگشتر به دلیل دیده نشدن سطوح چسبیده شده روی همدیگر تشخیص برای متخصصان نیز دشوار است.
•  اگر سطح اُپال شما شیشه ای و انعکاس نور را متفاوت عبور می دهد ممکن است از تریپلت با روکش پلاستیک شفاف و کوارتز در آن استفاده شده و چنانچه از پهلو نیز مشاهده کنید محافظ را می توانید ببینید.
• اوپال های مصنوعی گیلسون رنگهای روشن و تندی در لکه های بزرگ دارند و نقش رنگها در آنها منظم و مانند پوست مار است.
• چنانچه اُپال شما بعد از مدتی ابری شد احتمالا سنگ شما تریپلت دار بوده است. این حالت مخصوصا در هنگام شنا یا تماس طولانی با آب ایجاد شده و به تدریج لایه چسب ها از بین رفته است.
•  اُپال سنتز شده مشابه ویژگی های اوپال طبیعی را داراست و حتما باید زیر میکروسکوپ تنظیم شبکه ای و الگوی رشد ستون های بسیار ریز گلوله های سیلیسی ته نشین شده را مشاهده کرد.