این سنگ در بیشتر نقاط دنیا یافت می شود با این حال برزیل مهم ترین و بزرگ ترین ذخایر کوارتز دودی را در جهان داراست. بعد از آن ماداگاستکار دارای مهم ترین تولید کننده این سنگ از نظر اقتصادی است. آمریکا، روسیه اکراین و سوئیس از جمله ذخایر قابل توجه آن می باشند. در قله Pikes Peak قسمت جلویی کوه های راکی کلرادو آمریکا کوراتزهای دودی ای وجود دارد که همراه کانی آمازونیت بوده و و کلکسیونرهای بسیاری را جذب خود کرده است.
موریون (Morion)
کوارتز سیاه موریوناین نوع نیز نسبتا کمیاب با رنگهای قهوه ای مایل به سیاه تا اوپاک و غالبا با سنگهای دولومیتی و مواد معدنی دیگر یافت می شود. در گذشته از خواص کوارتز دودی موریون جهت محفاظت و یا ضد پادزهر استفاده میشد.
کِرنگُورم (Cairngorm)
نوعی کوازتز بار نگ دودی و شکلی خاص به نام کِرنگُورمکایرنگورم سنگ کوارتز دودی گوهرسنگ ملی اسکاتلند است که از کوه های کِرنگُورم "Cairngorm" جنوب غربی بانف در اسکاتلند استخراج شده و به این نام مشهور است. این گونه با رنگ زرد دودی تا نسبتا سیاه یافت می شود.
رنگ تیره این نوع کوارتز مربوط به سیلیسمی است که در نتیجه قرار گرفتن در برابر منبع پرتوزا آزاد شده است. ناخالصی های آن مشابه کوارتز بی رنگ است. بزرگ ترین نوع کایرنگورم یافت شده 23 کیلوگرم است که در قله "Braemar" اسکاتلند نگهداری می شود. باور بر این بود که می توان از خواص کوارتز دودی کرنگوم در جهت آوردن نور به درون اعماق تاریک وجود استفاده کرد.
به دلیل ارزش نه چندان بالای کوارتز دودی (حتی در سایزهای بزرگ) و عدم طرفداران رنگ قهوه ای غالبا نگینهای این سنگ به صورت طبیعی و بدون دستکاری هستند و ارزش تولید در آزمایشگاه را ندارند. البته این سنگ می تواند حتی با شیشه دودی صنعتی نیز اشتباه گرفته شود. کانی های طبیعی آکسینیت، آندالوزیت، تورمالین خاکستری تیره و ایدوکراز نیز می توانند با آن اشتباه شوند.
رنگ دودی این سنگ به حرارت یا قرار گرفتن در معرض نور UV به صورت درازمدت حساس است. گاهی کوارتزهای دودی تیره را در دمای 300 تا 400 در جه سانتیگراد در کوره حرارتی قرار می دهند تا رنگهای روشن تری از بلورهای آنها حاصل شود. در این بین برخی از کوارتزهای دودی می توانند به رنگ های شبیه سیترین دودی تبدیل شوند و با قیمتی بیشتر فروخته شوند زیرا سیترین خیلی کمیاب تر از کوارتز دودی در طبیعت است.