سنگ چشم ببر چیست؟

سنگ چشم ببر سنگی متامورفیک و با سختی 6.5 - 7 (Mohs) با نوارهای راه راه طلایی تا قهوه ای است که از نظر دیداری سبب پدیده بازتاب نوری چاتویانسی از نوع چشم ببری در آن می شود. خواص سنگ چشم ببر از نظر فیزیکی شامل جلای ابریشمی و مات، بدون فلورسانس و با فرم شکستگی رشته ای با سیستم کریستالی هگزاگونال (تری گونال) و وزن مخصوص 2.71 - 2.64 می باشد.

سنگ چشم ببر شکل ریخت واره ای از کوارتز (pseudomorphs) است که از جایگزینی آزبست کروسیدولیت با رنگ آبی - خاکستری به جای کوارتز به وجود می آید. کروسیدولیت یک نوع آزبست یا پنبه کوهی و از تجمع رشته های فیبری شکلی است که در مجموعه سازند آهن تشکیل و با موقعیت موجی شکل خود و انعکاس نور روی این فیبرها سبب پدیده چاتویانسی یا همان بازتاب نوری خاص در چشم ببر می شود.

سنگ چشم ببر تقریبا در اکثر نقاط کره زمین وجود دارد. اگرچه مهم ترین منابع آن تایلند و آفریقای جنوبی است زیرا کیفیت آنها بسیار استثنایی است. علاوه بر آنها هند، استرالیا، نامبیا، کانادا، برزیل، برمه، چین و اسپانیا از دیگر ذخایر این سنگ در جهان می باشند.

چشم ببر می تواند با باندهایی با رنگهای طلایی تا زرد، قهوه ای - قرمز یا خاکستری براق هماتیتی را شامل شود. چشم ببر می تواند به شکل راه راه، لایه ای و یا الگو یافت شود و این رنگها هر کدام زیبایی خاصی به آن می دهند.

حین تشکیل این سنگ و فرآیند جایگزینی، اکسید آهن و هیدروکسیدهای همراه با کروسیدولیت که عامل رنگ سنگ چشم ببر می باشند سبب متلاشی کردن و لکه هایی رو کوارتز شده که رنگهای زرد طلایی تا قهوه ای (اکسید آهن) چشم ببر را برای ما فراهم می کند. البته در پدیده بازتاب نور چشم گربه، نوارهای رنگی هنگامی که فقط هیدروکسید روی فیبرهای کروسیدولیت باشد از بین می روند که این یک امر عادی حین تشکیل سنگهایی با شکل معدنی جایگزینی (کاذب) می باشد.

برای اینکه پدیده چاتویانسی یا چشم گربه این سنگ به خوبی پدیدار شود باید به صورت جهت دار تراش و موازی با طول فیبرهای درونی این سنگ انجام شود. درنتیجه هنگامی که به صورت عمودی یا خلاف اکثریت فیبرهای چشم ببر آن را تراش دهید ممکن است نتیجه کار یک سنگ قهوه ای تیره متمایل به سیاه بی جان و بدون پدیده چاتویانسی باشد!