معادن و شرایط تشکیل سنگ آمیترین

تشکیل سنگ آمیترین در طبیعت نادر است. تقریبا تمام سنگهای تولید شده آمترین که به صورت تجاری به فروش می رسند از معدن جنوب بولیوی می آیند. این معدن فعالیت خود را از سال 1989 میلادی شروع کرده است. معدن آناهی (Anahi) یک معدن سنگ آهک دولومیتی و خط الراس مکانی است که این سنگها گسلیده و سیلیکایی می شوند.

بیشتر سنگهای آمیترین در عمق زمین این معدن و مقدار کمی از سطح استخراج می شوند. فعالیت های هیدروترمال سبب هموار کردن رشد کوارتز درون حفرات و ترکهای سنگهای آهک دولومیتی می گردد. دیواره این حفرات پوشیده از لایه ای ضخیم و بزرگ از کوارتز که درون آنها کریستال های کوارتز شکل دار به طرف مرکز حفره رشد کرده اند. مقداری از این کریستال ها آمیترین و بقیه بعدها طی فعالیت های هیدروترمالی دست خوش تغییر می گردند.

رنگ آمترین طبیعیرنگهای آمیتیست و سیترین به علت ناخالصی آهن با حالت های اکسیداسیون مختلف همراه کوارتز است. قسمت ارغوانی رنگ آمیترین به دلیل جایگزینی یون Fe+3 در ساختار Si+4 کوارتز و سپس اکسیداسیون آن و چهار ظرفیتی شدن یون Fe+4 است که علت آن در طبیعت گسیل تشعشعات ناشی از سنگهای مجاور خود (واپاشی پتاسیوم -40) می باشد. قسمت طلایی رنگ نیز به علت عنصر Fe+3 است.

اگر یک سنگ آمیترین خوش فرم و باکیفیت را در راستای عمود بر محور C-axis بلور برش دهیم بازتاب رنگهای قسمت آمیتیست و سیترین آن مانند الگویی هندسی از خطوط زاویه دار مانند شیرینی پای برایمان منعکس و نمایان می شود. خطی ارتباطی مستقیمی قسمتهای آمیتیست و سیترین را جدا کرده است. این ترتیب برای قسمت تورمالین دو رنگ که ناشی از کریستالیزه شدن آن است متفاوت است.

سنگهای آمیترین سنتتیکآزمایشات و تحقیقات در سال 1981 نشان داد که بهسازی به روش تابش پرتو و حرارت دهی روی سنگ آمیتیست می تواند رنگ قسمت بنفش آن را به زرد تغییر و شکل و شمایلی مشابه سنگ آمیترین طبیعی داشته باشد. در سال 1994 یک آزمایشگاه در روسیه مقادیری از کوارتز دو رنگ را از محلول های قلیایی با استفاده از فرآیند هیدروترمال تولید نمود.

این آمیترین های مصنوعی به برخی کشورها صادر و با نام آمیترین طبیعی به فروش می رسند. البته کسانی که در این کار حرفه ای هستند با نگاه کردن به نمونه های سنتتیک و تحلیل شیمیایی EDXRF (تمرکز بر روی مقدار زیاد عناصر K, Mn, Fe, Zn)، تست FTIR مقدار جذب طیف فروسرخ الکترومغناطیسی آن، تست میکروسکوپ پلاریزان کونوسکوپ برای تعیین محور اپتیکی بلور کوارتز و تستهایی از این قبیل متوجه غیرطبیعی بودن آنها می شوند.

معمولا سنگ آمیترین طبیعی دارای رنگی ملایم است و نمونه های سنتتیک دارای ترکیب رنگ بنفش پر رنگ و یا زرد - طلایی واضح و روشن هستند. در این تصویر آمیتیست طبیعی برزیلی را زیر نور پلاریزه در راستای محور c بلور شده می بینید که محل تلاقی و زوایای خطوط سیاه "دوقلو" مختص خود را دارند. در آمیترین های طبیعی بولیوی فقط بخش آمیتیست آنها اینچنین ساختاری داشته و بخش سیترین آن همچین ویژگی ای ندارد. این درحالیست که در آمیترین های سنتتیک این ویژگی خطوط "دوقلو" وجود ندارند.