کونزیت (Kunzite) از نظر قدمت گوهری بسیار جوان و تازه شناخته شده است. این سنگ فقط کمی بیش از صد سال شناخته شده است. کونزیت سنگی با سختی آن نسبتاً خوب است و سختی آن بین 6.5 تا 7 در مقیاس Mohs قرار می گیرد. مهم تر از همه، جذابیت این گوهر در پاکی و سایه رنگ لطیف صورتی آن است که غالباً ایمایی جزئی از رنگ بنفش را به نمایش می گذارد.
اگر به دنبال یک سنگ قیمتی جذاب، چشم نواز، عاشقانه، زنانه با قیمتی مناسب هستید، به غیر از کونزیت به سنگ دیگری نگاه نکنید! با طیف رنگهای لطیف صورتی-بنفش، امروزه کونزیت در بین سنگهای قیمتی و جواهرات بیشتر و بیشتر دیده می شود.فرد استیکر (Fred M Sickler) یک بومی سن دیگو بود که زندگی ای خارق العاده پر از ماجراجویی در بیابان ها، کوه ها و جنگل ها داشت.
او با سرخپوستان بومی آمریکایی، روسای جمهور آمریکای مرکزی و ژنرال های بوئر ارتش دوست شد و به عنوان معدنچی، شیمیدان، گزارشگر، مارشال و بازپرس خصوصی کار کرد. او به هفت زبان صحبت کرد، به اسکیموس یاد داد که چگونه گوزنهای شمالی گله ای را گله داری کنند و اولین کسی بود که از شفق قطبی شمالی عکاسی کرد.
اما قبل از همه این کارها، وی در معدن خانوادگی در پالوآلتو کالیفرنیا کار می کرد، جایی که به برخی کریستال های نازک با رنگ یاسی رسید. هیچ کس نمی دانست که اینها چه هستند - مطمئناً تورمالین یا مورگانیت موجود در منطقه نیستند. بنابراین سرانجام فرد آنها را برای تجزیه و تحلیل به جورج اف کونز در تیفانی در نیویورک فرستاد.در سال 1903، جورج فردریک کونز (1856-1932)، کانی شناس، گوهرشناسی و نویسنده، نایب رئیس تیفانی از نیویورک اولین کسی شد که توضیحی جامع درباره این سنگ ارائه داد.
اکثر کونز آنها را نوعی اسپودمن اعلام کرد و بدین ترتیب گوهری تازه وارد علوم سنگها شد. به افتخار وی نام "کونزیت" (چرا سیکلر نه؟ *) روی این سنگ قرار گرفت و تیفانی بزرگ ترین و بهترین سنگهای رنگی را که فرد م سیکلر پیدا کرده بود را خریداری کردند. آنها را برش داده، به صورت جواهر درآمده و بعد از مدت کوتاهی برای اولین بار در معرض دید عموم قرار گرفتند.از آنجا که معمولاً به سنگهای قیمتی تازه کشف شده نام کاشف یا حامی آنها داده می شود، به دلیل اینکه دکتر کونز حمایت جدی از بازار جواهرات نیویورک داشت نام این سنگ برای وی نامگزاری شد.