اینکلوژنهایی که سبب مرغوبیت سنگ خورشیدی می شوند

سان استون (Sun Stone) یا سنگ خورشید نوعی فلدسپار پلاژیوکلاز شفاف تا ماتی است که میانباره های ریز معدنی درون آن وقتی در مقابل نور قرار گیرند درخشش و جرقه خاص فلزی مانند به نمایش می‌گذارد. این اجزاء معدنی معمولاً دارای جهت گیری مشترک بوده و نوری که وارد سنگ می شود از زاویه مشترک از آنها منعکس می شود.

این باعث ایجاد درخششی از ذرات در چشم ناظر می شود که آنها را با زاویه مناسب نوری مشاهده می کند. این ویژگی نوری با عنوان "آونتورسنس (aventurescence)" شناخته می شود. اونتورسنسی خودش نوعی "اثر شیلر" است ولی با جرقه و تلالو بیشتر که معمولا ما در اونتورین و فلدسپار آونتورین که همان سان استون است میبینیم.پدیده آونتورسنسی نور تولید شده توسط سان استون را می توان با سه عمل مختلف مشاهده کرد:

• حرکت سنگ در نور
• حرکت موقعیت نور
• حرکت چشم ناظر

سنگ خورشید همچنین به عنوان "هلیولیت (heliolite)" و معمولاً اگر پدیده اونتورسنسی داشته باشد با نام "فلدسپار آونتورین" شناخته می شود. ارتوکلاز و پلاژیوکلاز گوهری نیز از این نام بی بهره نمانده است. این سنگ را به صورت دامله، مهره و مجسمه های کوچک برش خورده تراش می دهند. از شفاف ترین قطعه ها برای تولید گوهرهایی با تراش فست استفاده می شود.

اینکلوژنها ذرات مواد خارجی گیرافتاده درون یک سنگ هستند. آنها باعث کاهش وضوح سنگ می شوند و معمولاً مرغوبیت آن را کاهش می دهند. با این حال، برخی از میانباره های موجود در سنگ خورشید می توانند کیفیت و مرغوبیت یک گوهر را تقویت کنند. این اجزاء صاف، صفحه ای شکل، بسیار بازتابی هستند و دقیقاً در امتداد محور کریستالوگرافی میزبان خود قرار گرفته اند.

اینکلوژنهای صفحات ریز و همجهت سان استون که سبب انعکاس نور ورودی به سنگ و ایجاد پدیده اونتورسنسی می‌شود.این جهت گیری مشترک آنها را قادر می سازد تا هنگام حرکت سنگ زیر نور، نوعی خاص از درخشندگی و انعکاس تولید کنند. این درخششهای نور معمولاً بیننده را خوشحال می کنند و مطلوبیت سنگ را افزایش می دهند. این پدیده می تواند به اندازه کافی قوی باشد که ناظر را شگفت زده و مجذوب خود کند.

اینکلوژنهای موجود در سنگ خورشید معمولاً صفحات بسیار ریز مس، هماتیت یا گوتیت هستند که در سایز کوچک درخششی طلایی و یا مایل به قرمز دارند.آنها معمولاً به موازات یکی از صفحات کریستالوگرافی درون سنگ هم جهت می شوند.میانباره های موجود در سان استون می توانند آنقدر کوچک باشند که برای چشم غیرمستقیم قابل مشاهده نیستند، یا می توانند به اندازه کافی بزرگ باشند که به وضوح قابل مشاهده باشند.

هرچه بزرگ تر باشند تلالو و برق بهتری منعکس می‌کنند. البته حتی درصورت بزرگ بودن اغلب درصورت مشاهده از بغل خیلی نازک هستند.نگین های سان استون تراشیده به صورت دامله با تعداد کمی از میانباره ها، پدیده تلالو آونتورسنسی ضعیفی دارند و برعکس. گاهی اوقات نیز این اینکلوژنها بسیار ریز هستند ولی چناچه تعداد و تراکم آنها زیاد باشد نور ورودی به آنها سبب انعکاس و رنگین تابی خاصی به گوهر می‌شود.