طیف گسترده ای از فلوکولانت و لخته سازها برای تصفیه انواع فاضلاب ها وجود دارد. به طور کلی، آنها را می توان به دو نوع غیر آلی و آلی طبقه بندی کرد. ترکیبات غیر آلی معمولاً نمک های فلزی هستند که به طور معمول آلومینیوم یا آهن می باشند (بیشترین استفاده از آنها سولفات آلومینیوم، سولفات آهن و کلرید آهن است).
در حالی که ترکیبات آلی پلیمرها هستند (پلی الکترولیت ها) که شامل طیف گسترده ای از ترکیبات ماکرو مولکولی محلول در آب با منشا طبیعی یا مصنوعی می باشند که خاصیت افزایش لخته شدن ذرات معلق را دارند.
در دهه 1980، منعقد کننده هایی به نام پیش پلیمرهای نمک فلزی تولید شدند که در این میان پلی آلومینیوم کلراید (PAC) یکی از مهم ترین آنهاست و به یک ترکیب بسیار رایج تبدیل شده است که در فرآیندهای انعقاد و لخته سازی استفاده می شود.
لخته سازها و منعقد کننده های متداول مبتنی بر نمک ها و پلیمرهای آلومینیوم یکی از معایبی که دارند این است که به مقدار زیاد مورد نیاز هستند که ذخیره، کنترل و توزیع آنها را دشوار می کند. همچنین خطرات بسیار مهمی در ارتباط با استفاده از آنها وجود دارد، زیرا آنها باعث آلودگی محیط زیست شده و برای انسان ها سمی و خطرناک هستند و باعث بیماری هایی مانند سرطان یا آلزایمر می شوند.
لخته سازی بر اساس یک فرآیند شیمیایی انجام می شود. این فرآیند شامل اضافه کردن مواد شیمیایی به فاضلاب می باشد و سپس اجازه می دهند ذرات جامد بسیار کوچک در جرم بزرگ تری به نام فلاک جمع شوند. در تصفیه فاضلاب، لخته سازی به صورت مرحله ای انجام می شود.
مرحله 1
ذرات جامد معلق موجود در فاضلاب بار منفی دارند. در مرحله اول لخته سازی، یک ماده منعقد کننده مانند سولفات آلومینیوم به فاضلاب اضافه می شود. مولکول های فلوکولانت با بار مثبت، ذرات جامد دارای بار منفی معلق در آب را خنثی می کنند. خنثی سازی این ذرات راه را برای لخته شدن آنها با هم در یک توده بزرگ تر هموار می کند.
مرحله 2
مخلوط کردن فاضلاب. در ابتدا برای اطمینان از پخش شدن ماده منعقد کننده در آب به انرژی زیاد نیاز است. هنگامی که لخته سازی در حال انجام است، انرژی مخلوط سازی کاهش می یابد تا از جدا شدن مجدد جرم ذرات جلوگیری شود.
مرحله 3
پس از شروع تشکیل فلاک، یک ماده شیمیایی پلیمری به فاضلاب اضافه می شود. پلیمرها لخته کننده ها را از میکرو به کلان لخته تبدیل می کنند، بدین معنی که جرم ذرات جمع شده روی هم بیشتر می شود. این ماده شیمیایی همچنین توده جمع شده را بهم متصل می کند تا حتی در صورت کمی آشفتگی آب به راحتی متلاشی نشود.
مرحله 4
پس از اتمام لخته سازی، می توان توده های بزرگ جامد را از جریان فاضلاب خارج کرد. این کار از طریق ته نشینی انجام می شود که باعث پایین رفتن فلاک ها در آب شده و یا با استفاده از فیلترهایی که فلاک را فیلتر می کنند، انجام می شود.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
