لخته سازی یک عملکرد مهم است که برای انجام کارآمد و با صرف هزینه، نیاز به توسعه و بهینه سازی دارد. خواه هدف لخته شدن قطعات سلولی، ذرات معلق، الیاف و مواد پرکننده یا فلزات گرانبها باشد، مراحل ایجاد فرآیند لخته سازی کارآمد بسیار مشابه هم هستند.
برای لخته سازی به هم زدن ملایم نیاز است. از آنجا که انواع مختلف فلاک ها دارای قدرت های مختلفی هستند، درک اهمیت تعداد دور در دقیقه همزن برای یک سیستم فلاک خاص بسیار مهم است. هم زدن سریع باعث شکستگی بسیاری از لخته ها می شود و تعداد فلاک های شکسته تقریباً به همان میزان قبل از لخته شدن می رسد. هم زدن آهسته اکثر لخته ها را سالم نگه می دارد و می توان آنها را به صورت سالم و کامل جداسازی کرد.
شکستن لخته ها هدف لخته سازی را از بین می برد، زمان فیلتراسیون را افزایش می دهد که باید از آن اجتناب شود. نرخ فیلتراسیون و آبگیری کیک در نقطه لخته شدن بهترین سرعت را دارد و هرگونه انحراف از آن نقطه بر عملکرد، کیفیت محصول و هزینه های تولید تأثیر منفی می گذارد.
در صنایع مختلف، فرآیند لخته سازی به صورت دسته ای یا مداوم با همزن پویا یا استاتیک اجرا می شوند. یکی از پارامترهای کلیدی این فرآیند در هر دو حالت، زمان اقامت منطقه مخلوط (MZRT)است. نقطه لخته سازی مطلوب 1:38 دقیقه پس از تزریق مواد لخته ساز می باشد.
شرکت های شیمیایی به طور مداوم با بهبود عملکرد لخته سازی، لخته سازهای جدید و ابتکاری زیادی را تولید می کنند. با این حال، هر فلوکولانتی که مدتهاست تولید شده و یا به تازگی توسعه یافته است، برای هر سیستم ذره ای مناسب نیست. بنابراین لازم است عملکرد آن را با هر سیستم خاص از طریق غربالگری آزمایش و تأیید کنید. شکل زیر نشان می دهد که: