ترکیبات این فلز به عنوان یک خطر جدی در نظر گرفته نمی شوند، با این حال، کارگران در معرض گرد و غبار وانادیوم پراکسید دچار تحریک شدید چشم، بینی و گلو خواهند شد.جذب این فلز توسط انسان عمدتا از طریق مواد غذایی مانند گندم سیاه، لوبیای سویا، روغن زیتون، روغن آفتابگردان، سیب و تخم مرغ انجام می شود.
هنگامی که این جذب بیش از حد زیاد باشد، این فلز می تواند تأثیرات مخربی بر سلامت انسان بگذارد. وقتی جذب فلز وانادیوم از طریق هوا انجام شود، می تواند باعث برونشیت و ذات الریه شود. اثرات حاد این فلز شامل تحریک ریه ها، گلو، چشم ها و حفره های بینی است.سایر اثرات مخرب بر سلامتی در جذب این فلز عبارتند از:
سمیت وانادیوم برای انسان
خطرات بهداشتی مرتبط با قرار گرفتن در معرض فلز وانادیوم به حالت اکسیداسیون آن بستگی دارد. وانادیم عنصری را می توان هنگام جوشکاری به پنتا اکسید وانادیوم، اکسید کرد. فرم پنتا اکسید سمی تر از شکل اولیه این فلز است. قرار گرفتن در معرض مزمن گرد و غبار و بخار پنتاکسید وانادیوم ممکن است باعث تحریک شدید چشم، پوست، دستگاه تنفسی فوقانی، التهابات مداوم نای و برونش، مشکلات ریوی و مسمومیت سیستمیک شود.
علائم و نشانه های قرار گرفتن در معرض بیش از حد این اکسید عبارتند از: نازوفارنژیت، سرفه، تنفس سخت، ضربان قلب سریع، تغییرات ریه، برونشیت مزمن، رنگ پریدگی پوست، زبان سیاه و سبز و بثورات پوستی آلرژیک.
اثرات وانادیوم بر محیط زیست
این فلز را می توان در جلبک ها، گیاهان، بی مهرگان، ماهی ها و بسیاری از گونه های دیگر یافت کرد. در صدف و خرچنگ ها این عنصر به شدت تجمع زیستی می کند که می تواند منجر به غلظت 10 تا 5 برابر بیشتر از غلظت موجود در آب دریا شود.این عنصرباعث مهار برخی از آنزیم ها در حیوانات می شود که دارای چندین اثر عصبی است.
در کنار اثرات عصبی این عنصر می تواند باعث اختلالات تنفسی، فلج و اثرات منفی بر روی کبد و کلیه ها شود.آزمایشات انجام شده در آزمایشگاه بر روی حیوانات نشان داده شده است که فلز وانادیوم می تواند به سیستم تولید مثل حیوانات نر آسیب برساند و در جفت ماده ها تجمع کند. در بعضی موارد این فلز می تواند باعث تغییر DNA شود اما نمی تواند باعث ایجاد سرطان در حیوانات شود.