کبالت در سال 1735 توسط گئورگ برانت، معدن شناس و شیمی دان سوئدی کشف شد و اولین فلزی بود که در دوران باستان ناشناخته بود.امروزه بیشتر تأمین کبالت در جهان از جمهوری دموکراتیک کنگو و زامبیا به عنوان محصول جانبی استخراج مس و نیکل حاصل می شود.
شمش های کبالت فلزی با بالاترین تراکم ممکن تولید می شوند. شمش معمولاً کم هزینه ترین شکل فلزی است و برای کاربردهای کلی مفید است. شمش کبالت با استفاده از تبلور، حالت جامد و سایر فرایندهای تصفیه فوق العاده بالا مانند تصعید تولید می شوند. تولید ترکیبات سفارشی برای کاربردهای تجاری و تحقیقاتی و فناوری های جدید امکان دارد.
کبالت به طور معمول در طبیعت در مواد معدنی کبالتیت، اسمالتیت و اریتریت وجود دارد. این ماده به همراه نیکل، نقره، سرب، مس و سنگ آهن استخراج می شود و اغلب به عنوان محصول جانبی به دست می آید. استخراج پودر کبالت را می توان با استفاده از استخراج با حلال انجام داد.
برای این منظور سنگ معدن لاتریت در دمای 525 درجه سانتی گراد با مونوکسید کربن تحت فرآیند کاهش قرار می گیرد. این واکنش باعث کاهش نیکل و آهن به فرونیکل و کبالت و مس به حالت فلزی می شود. سپس مواد معدنی با محلول 100 گرم در لیتر هیدروکسید آمونیوم (NH 4 OH) و 300 گرم در لیتر (NH4) 2SO4 در محلول اکسیداسیون کنترل شده شسته می شوند.
از پودر کبالت در ساخت بسیاری از آلیاژها (سوپرآلیاژهای قطعات در موتورهای توربین گازی، آلیاژهای مقاوم در برابر خوردگی، فولاد پرسرعت، کاربیدهای سیمانی)، در رسانه های ضبط مغناطیسی، به عنوان کاتالیزورهای صنایع نفت و شیمیایی و به عنوان مواد خشک کننده رنگ استفاده می شود.
جوهرها کبالت آبی قسمت مهمی از پالت رنگ هنرمندان می باشد و کارگران صنایع دستی در ظروف چینی، سفال، شیشه های رنگی، کاشی و جواهرات مینا از این پودر استفاده می کنند. ایزوتوپ های رادیواکتیو این عنصر( کبالت 60)، به منظور حفظ مواد غذایی و محافظت از مصرف کننده، در درمان های پزشکی و همچنین برای تابش مواد غذایی استفاده می شود.از پودر کبالت در بسیاری از کاربردهای صنعتی، تجاری و نظامی استفاده می شود.