دستگاه های تعویض یونی مورد مصرف در تصفیه آب شبیه به فیلترهای فشاری است که در داخل آن ذرات رزین قرار دارد.نظر باینکه برای شستشوی رزین و نیز در جریان تعویض یون، PH داخل دستگاه تغییر می نماید، اقدامات لازم برای جلوگیری از خوردگی دستگاهها مورد نیاز خواهد بود.
بمنظور جلوگیری از خروجرزین، در قسمت پایین دستگاه و در زیر رزین، چندین لایه شن درشت یا آنتراسیت قرار داده می شود.ذرات آنتراسیت برای دستگاه های تعویض یونی بازی مناسبتر است زیرا باعث اضافه شدن سیلیس به آب نمی شوند.
در دستگاه های کاتیونی هر چند به دلیل پایین بودن PH خطر آزاد شدن سیلیس وجود ندارد ولی باز استفاده از آنتراسیت ترجیح دارد.مزایای لایه های زیرین محافظ رزین این است که می توان قطر لوله های فاضلاب روی سیستم را به اندازه کافی بزرگ انتخاب نمود تا در معرض خطر بسته شدن قرار نگیرد.لایه های زیرین محافظ رزین دارای معایبی به قرار زیر میباشند:
این لایه ها، درموقع شستشوی رزین بازی، سود را جذب نموده و باعث افزایش آب لازم برای شستشو می شوند.دراثر سرعت زیاد شستشوی معکوس که به طور ناگهانی رخ می دهد، نظم و ترتیب ذرات لایه محافظ به هم خورده و کانال هایی ایجاد میشود که ممکن است سبب شود تبادل یونی به خوبی صورت نگرفته و در نهایت باعث کاهش کیفیت آب خروجی گردد.
برخی اوقات ممکن است در اثر به هم خوردن نظم لایه های زیرین، رزین هایی از تعویض کننده کاتیونی وارد آنیونی شوند و باعث مشکلاتی گردند.به دلیل وجود این معایب است که ترجیح داده می شود به جای لایه های شنی یا آنتراسیتی محافظ رزین، از صفحه مشبک همانند آنچه به عنوان محافظ فیلتر بکار می رود، استفاده گردد.