نانو رس (Nanoclays) نانو ذراتی از سیلیکات های معدنی هستند. این ذرات بسته به ترکیب شیمیایی و مورفولوژی به چندین کلاس مانند مونت موریلونیت، بنتونیت، کائولینیت، هکتوریت و هالویزیت تقسیم بندی می شوند. نانو رس های اصلاح شده ارگانیک (ارگانورس) یک کلاس جذاب از نانومواد آلی- معدنی ترکیبی با کاربردهای بالقوه در نانوکامپوزیت های پلیمری، اصلاح کننده های رئولوژیکی، جاذب های گاز و حامل های دارو هستند.
نانو رس یا نانو کلی یک جزء متشکل از فیلوسیلیکات است. این ترکیبات بر پایه عناصر اکسیژن، سیلیکون و سایر اجزا هستند و از منابع طبیعی تجزیه می شود. پس از مراحل بعدی فرآوری، از نانو رس در محصولات مختلف استفاده می شود. با توجه به ساختار لایه ای این نانو ذرات، آنها می توانند متورم یا منقبض شوند زیرا آب را جمع کرده یا از بین لایه ها خارج می کنند.
افزایش حجم نانو رس تا شش برابر با جذب آب و تشکیل ژل های پایدار کننده امکان پذیر است. نانو کلی خواص منحصر به فردی دارد به همین دلیل می توان از آن در بخش های مختلفی مانند تبدیل ماسه های بیابانی به زمین حاصلخیز استفاده کرد.
نانو مواد یا نانو ذرات موادی هستند که دارای یک یا چند ویژگی ابعادی با طولی در حدود یک میلیاردم متر یا کمتر از 100 میلیاردم متر (1 تا 100 نانومتر) هستند. برای نشان دادن این اندازه بهتر است بدانید 25، 400، 000 نانومتر در یک اینچ وجود دارد. این ذرات می توانند طبیعی یا مصنوعی باشند و کاربردهای بسیار متنوعی دارند.
اصطلاح نانو مواد یا نانو ذرات شامل تمام مواد با اندازه نانو، از جمله موادی که می توانند مهندسی شوند یا در طبیعت یافت شوند. این ذرات بسیار مهم هستند، زیرا به دلیل اندازه کوچک خود ویژگی های منحصر به فردی از خود نشان می دهند و دانشمندان و مهندسان یاد گرفته اند که چگونه خصوصیات آنها را دستکاری و درک کنند.
اکتشافات اخیر در زمینه هایی مانند میکروسکوپ، ابزارهای جدیدی را در اختیار دانشمندان و مهندسان قرار داده است تا بتوانند پدیده هایی را که هنگام سازماندهی مواد در سطح نانو رخ می دهند، مشاهده و دستکاری کنند. نانو مواد در واقع اصطلاحی است که شامل تمام مواد با اندازه نانو، از جمله نانوذرات مهندسی شده، نانوذرات تصادفی و نانو اشیایی است که در طبیعت وجود دارند. نانو مواد در طبیعت به شکل مواد بیولوژیکی یا محصول جانبی فعالیت های انسانی وجود دارند.