مهم ترین هدف سازمان تجارت جهانی که در سال 1995 با تبدیل گات به سازمان تجارت جهانی پی ریزی شده، ایجاد یک سیستم تجارت آزاد است که در آن کشورها بتوانند طبق شرایط رقابتی عادلانه با یکدیگر به تجارت بپردازند. این موافقت نامه به عنوان یک نظام بین المللی در تعیین ارزش گمرکی کالا، یکی از اهداف عمده سازمان جهانی تجارت، یعنی پیاده سازی یکنواخت و هماهنگ رویه های تعیین ارزش گمرکی در سراسر جهان را محقق ساخته است.
تسهیل ترخیص کالا از گمرک و ارتقاء کارایی و بهره وری گمرکات، افزایش قابلیت اطمینان و اعتبار اطلاعات آماری مربوط به تجارت جهانی و امکان مقایسه صحیح تر از حقوق و عوارض گمرکی و سایر مالیات های متعلقه و فراهم سازی زبان حرفه ای مشترک برای انجام مذاکرات بین المللی تجاری از جمله محاسن تدوین و اجرای این موافقت نامه است. فصل مربوط به تعیین ارزش کالا در قانون جدید امور گمرکی با لحاظ اصولی این موافقت نامه تدوین شده است.
بر اساس مذاکرات انجام شده در کشور اروگوئه در سال 1994 کلیه کشورهای عضو سازمان تجارت جهانی ملزم شدند، موافقت نامه تعیین ارزش گات را اجرا کنند. همچنین توافق شد که کشورهای در حال توسعه، این موافقت نامه را با تاخیرهای 5 ساله اجرا کنند. اجرای موافقت نامه تعیین ارزش wto، نقش مهمی در ارتقاء کارآیی تجاری با ایجاد ثبات، درستی، سهولت، آینده نگری و شفافیت ایفاء می کند، موافقت نامه اجرای ماده 7 گات نتیجه مذاکرات تجاری چند جانبه دور توکیو می باشد که در سال 1979 تصویب و در سال 1981 اجرا شد. سپس قسمت هایی از آن در مذاکرات دور اروگوئه مورد بازنگری قرار گرفت.
هدف اصلی این موافقت نامه ایجاد یک سیستم منصفانه، یکنواخت و بی طرف جهت تعیین ارزش کالاها برای منظورهای گمرکی با رعایت واقیعت های تجاری و جلوگیری از کاربرد ارزش های ساختگی گمرکی است. این موافقتنامه دارای 24 ماده است.اصول کلی تعیین ارزش کالاهای گمرکی در این موافقت نامه بر مبنای شش روش است:
روش برگشتی یا سایر روشهای منطقی سازمان تجارت جهانی WTO
جنگ های جهانی اول و دوم رکود اقتصادی شدیدی را بر دنیا حاکم کرد. برای تقویت اقتصاد جهان نیاز به آزادی تجاری و رد و بدل کردن آزادانه کالا بین کشورها بود.