رابطه قیمت و صادرات کالا

در طول تاریخ اغلب قیمت ها از طریق خریداران و فروشندگان از پس از چانه زنی و گفتگو با هم دیگر تعیین می شده است. رسم براین بود که فروشندگان قیمتی بالاتر از حد انتظار خود پیشنهاد دهند و خریداران هم قیمتی پیشنهاد کنند که پائین تر از قیمتی باشد که انتظار پرداخت آن را دارند.

در نهایت امر قیمتی که مورد توافق و قبول طرفین قرار گیرد، قیمتی بوده است که در اثر چانه زنی و گفتگو به دست می آمده است. از دیرباز، قیمت عامل اصلی مؤثر بر انتخاب خریدار به شمار می رفته است. این امر هنوز هم در کشورهای فقیر، میان گروه های کم درآمد و در مورد بعضی از کالاهای خاص مصداق است.

اگرچه در دهه های اخیر عامل غیر قیمتی در رفتار خریدار اهمیت بیشتری پیدا کرده اند، بااین وجود همچنان به عنوان یکی از مهم ترین ارکان تعیین کننده سهم بازار و سودآوری شرکت باقی مانده است.یکی از اصول مهم و سیاست بازاریابی و صادرات، قیمت گذاری است که می تواند تمام سعی و کوشش بازاریابی را تحت الشعاع قرار دهد.در هر کشوری سه عامل مرزهای قیمت محصولات را تعیین می کند.

• اولین عامل، هزینه تولید محصول است که کف قیمت یا حداقل قیمت را مشخص می کند درحالی که قیمت گذاری محصول، کمتر از هزینه نیز امکان پذیر نیست.
• دومین عامل، قیمت های رقبا برای محصولات مشابه است که سقف قیمت یا مرز بالایی آن را تعیین می کند.
• سومین عامل: رقابت بین المللی است که همواره فشارهای زیادی را بر روی قیمت های شرکت ها وارد می کند.

توسعه تجارت بین المللی باعث کاهش قیمت ها می شود. در حقیقت، یکی از دلایلی که به نفع تجارت بین الملل است اثر مساعد رقابت بین المللی بر روی سطوح قیمت های ملی و کاهش نرخ تورم در داخل کشورهاست. اهمیت قیمت گذاری صادراتی معمولاً به خاطر پیچیدگی تأثیر عوامل غیرقابل کنترل و وابسته (رعایت قوانین و مقررات مختلف، بازار، طبقه مردم، موقعیت جغرافیایی، هزینه ها، حقوق و عوارض گمرکی)، نادیده گرفته می شود.

کالایی با کیفیت خوب و بازارپسند انتخاب می شود و با یک قیمت گذاری بالا به هدف دستیابی به سود زیاد آماده صادرات می شود، ولی هیچ کس در خارج، تمایل به خرید نشان نمی دهد. صادرکننده نتیجه گیری می کند که کالا مناسب نیست. تصمیم به خروج از بازار می گیرد، درحالی که دلیل شکست تنها به خاطر سیاست قیمت گذاری غلط می باشد که صادرکننده معمولاً قادر به درک این حقیقت نمی باشد.

بعضی از صادرکنندگان کشورهای درحال توسعه، بر این باورند که با قیمت گذاری پائین می توانند به بازار جدید دستیابی داشته باشند، این سیاست هیچ تضمینی برای به دست آوردن فروش بالا نمی باشد، چون در ذهن خریدار قیمت با کیفیت مقایسه می شود و این طور توجیه می شود که قیمت پائین دلیل نامرغوب بودن کالاست و یک تصویر غلط از کالا از تولیدکننده و کارخانه مربوط در ذهن آنها نقش می بندد.

برداشت دیگر از سیاست قیمت گذاری صادرات، استفاده از قیمت فروش داخلی با اضافه کردن حق بیمه و هزینه های حمل است. قبل از تصمیم گیری در مورد قیمت گذاری صادرات، صادرکننده باید عواملی که فقط در قیمت گذاری داخلی تأثیر دارند، شناسایی کند.برای انتخاب سیاست قیمت گذاری محصولات صادراتی یک شرکت باید عوامل مختلفی را در نظر داشته باشد.