1. نماینده فروش صادرکنندگان داخلی
برخی شرکت های بازرگانی با حضور در کشورهای خارجی و بازاریابی در بازارهای خارجی و بررسی نیازهای یک کشور، فرصت ورود و صادرات از کشور خود به آن کشور را به وجود می آورند.
با درخواست سفارشات مشتریان خارجی با تولیدکنندگان داخلی ارتباط برقرار می کنند و یا اینکه تولیدکنندگان به این شرکت های بازرگانی درخواست صادرات محصولاتشان را می دهند و این شرکت بازار این محصول را در کشورهای دیگر پیدا می کند.
ممکن است شرکت بازرگانی قیمت صادرات را پیشنهاد کند. البته که قیمت حرف آخر را حتی درباره ی قبول سفارش می زند. ارتباط با مشتریان آن از طریق قرارداد شرکت های بازرگانی بین المللی برقرار می شود.
2. نماینده ی خرید بودن
برای واردکنندگانی که می خواهند نوع خاصی از محصولات را در از یک منطقه خاص خریداری کنند که می تواند یک کشور یا چندین کشور باشد که توسط شرکت بازرگانی شناخته شده است. مسئولیت های این شرکت بازرگانی ممکن است شامل موارد دیگری باشد نظیر:
3. توزیع کننده انحصاری به صورت خرید و فروش
شرکت بازرگانی تولیداتی را با قیمت معین خریداری می کند و با قیمتی که خودش تعیین کرده به مشتریان خارجی می فروشد. هنگامی که شرکت بازرگانی به عنوان توزیع کننده فعالیت می کند، تولیدکننده هیچ کنترلی بر قیمت صادرات ندارد و حتی احتمال دارد که از مشتری های خارجی نیز اطلاعی نداشته باشد.
4. شرکت های بازرگانی واسطه
که به عنوان واسطه در فعالیت های تجاری به عنوان خریدار یا فروشنده عمل نمی کنند، بلکه به عنوان واسطه ای عمل می کنند که در ازای صادرات و واردات کمیسیون دریافت می کند. روابط با مشتری های آن (معمولاً صادر کننده / فروشنده ها) از طریق یک قرارداد واسطه ای برای فعالیت های تجاری برقرار می شود.
هزاران شرکت بازرگانی این فعالیت های تجاری بین المللی را انجام می دهند. در فهرست تجارت جهانی بیش از 3500 واسطه تجارت بین المللی وجود دارد که براساس کشور و بخش طبقه بندی شده اند.