یکی از مشکلاتی که اقتصاد ایران همیشه با آن رو به رو بوده است، تعیین نرخ دلار است. تعیین نرخ دلار در زمینه های مختلف زندگی افراد و به طور کلی جامعه، می تواند تأثیر مهمی داشته باشد. یکی از روش هایی که دولت از طریق آن درآمد خود را تنظیم می کند، واردات کالا است. اخیراً قانون جدید ثبت سفارش برای تامین ارز واردا، ت باعث سر درگمی بسیاری از تجار شده است.
صادرات نفتی بزرگ ترین منبع درآمد برای ایران محسوب می شود. اما این روش درآمد چندان هم جالب نیست، چرا که باعث می شود ایران برای تامین هزینه های خود سرمایه های خود را به مرور زمان از دست بدهد. اما مسئله دیگری از ماه اخیر تاکنون یکی از بزرگ ترین دغدغه های افراد معمولی و شاید سران دولت است. تعیین نرخ دلار!
همان طور که همه می دانیم در روزهای گذشته دلار قیمت های مختلفی داشت، تا جایی که افزایش قیمت آن تا 6 هزار تومان نیز رسید. بعد از این که نسبتاً برای همه افراد شرایط بدی ایجاد شد دولت تصمیم گرفت تا راه حل موقتی برای حل این مشکل ارائه دهد. بنابراین تصمیم گرفت که قیمت دلار را تک نرخی اعلام کند.
علت موقتی بودن این راه حل این است که نرخ ارز با نرخ تورم در کشور ارتباط مستقیم دارد. هر دوی این نرخ ها از طرف بانک مرکزی اعلام می شوند. بنابراین اگر بخواهیم روش درستی را برای کنترل اوضاع انتخاب کنیم باید هر روز یک قیمت متغیر برای دلار تعیین کرد چرا که نرخ تورم هر روز در حال تغییر است. بنابراین دولت تنها برای مدت کوتاهی می تواد این مسیر را طی کند. بنابراین قیمت دلار در سراسر کشور 4200 تومان اعلام شد.
بعد از این که دست بسیاری از افراد سود جو از بازار اقتصاد کوتاه شد، دولت مصوبه دیگری را اعلام کرد با این مضمون که برای تامین ارز نباید به سراغ صرافی ها رفت و تجاران می توانند از طریق ثبت سفارش برای تامین ارز واردات خود اقدام کنند. با استفاده از این طرح دولت سعی دارد درآمدهایی که غیر از صادرات نفت هستند را به چرخه دولت وارد کند.صادرکنندگان نیز موظف هستند که از طریق سامانه نیما، ارزی که به دست آورده اند را به دولت تحویل دهند. در نتیجه از این طریق نیز می توان ارز مورد نیاز برای وارد کنندگان را تامین کرد.