در سال 1364 کارشناسان بانک مرکزی بررسی های اولیه را برای عضویت بانک های ایرانی در سوییفت انجام دادند ولی با توجه به وقوع جنگ تحمیلی و اولویت های اساسی تر این عضویت به تعویق افتاد. در سال 1369 و پس از پایان جنگ، بانک مرکزی هیأتی را مأمور هماهنگی با بانک های تجاری به منظور عضویت در سوییفت کرد.
پس از طی دوره بررسی عضویت، در اواخر سال 1370 و پس از هماهنگی های لازم با بانک های تجاری تقاضای عضویت سیستم بانکی ایران توسط بانک مرکزی به سوییفت ارائه شد. در آذرماه 1371 عضویت بانک مرکزی به همراه پنج بانک تجاری صادرات، ملی، تجارت، ملت و سپه در پذیرفته شد.
با بالا گرفتن اختلاف نظرهای بین المللی درخصوص مسائل هسته ای کشور، روز شنبه 27 اسفند 1390 و در پایان ساعت اداری رسمی کشور سیستم سوییفت بانک مرکزی ایران در چارچوب تحریم های اروپایی قطع شد.
با این تصمیم، خدمات سوییفت به روی تقریباً همه بانک های مهم ایران از جمله بانک مرکزی، بانک ملی، بانک ملت، بانک تجارت، بانک رفاه، بانک آینده، بانک بین المللی پرشیا، پست بانک و… مسدود شد. هر چند تحریم ها مراودات بین المللی بانک های ایرانی را متوقف نکرد، با این وجود هزینه های زیادی بر عملیات ارزی و بانکی کل سیستم بانکی کشور وارد شد.
بدین ترتیب ایران اولین کشور عضوی بود که سوییفت ارتباطات خود را با آن قطع کرد. تاکنون به جز ایران ارتباط سوییفت با کشور دیگری قطع نشده است. در ماه های اخیر که روابط روسیه و اتحادیه اروپا بر سر مناقشه شرق اوکراین به وخامت گرویده، زمزمه تحریم روسیه در سوییفت نیز شنیده می شود، هر چند که هنوز این شایعه به واقعیت تبدیل نشده است.
اگرچه برخی از بانک های محروم از خدمات سوییفت توانستند با اجاره خطوط تلفن و فکس از همتایان خود در دوبی، ترکیه و چین به انتقال پول بپردازند یا بانک های تحریم نشده ایرانی را واسطه انتقال قرار دهند، اما این کار برایشان با کندی و هزینه فراوان صورت می گرفت. علاوه بر این، صدور حکم تحریم علیه برخی بانک های ایرانی، بانک های غربی را وادار کرد از انجام سایر ارتباطات بانکی با بانک های تحریم شده نیز خودداری کنند.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
