اعتبار اسنادی غیر قابل برگشت چیست؟

اعتبار اسنادی یک روش بین المللی در مبادله پول بین خریدار و فروشنده است در این روش بانک متعهد می شود مبلغی که خریدار به فروشنده بدهکار است را پرداخت کند این پرداخت وقتی انجام می شود که خریدار کالایی که خریداری کرده است را دریافت نماید و بانک تا پایان مراحل این معامله متعهد به پیگیری وضعیت معامله خواهد بود.

LC یا اعتبار اسنادی روشی مدرن و مناسب برای این گونه معاملات بوده و از سال 1933 توسط اتاق بازرگانی بین المللی ایجاد گردید و به نیاز مهم بازرگانان برای یک مبادله کم خطر تر و دقیق تر جامه عمل پوشاند و به شکل یک قانون مدون و به نام مقررات متحد الشکل اعتبارات اسنادی یا U.C.P.D.C در اختیار بازرگانان و تجار قرار گرفت.

اعتبار اسنادی غیر قابل برگشت در خصوص پرداخت وجه، به ذینفع اطمینان بیشتری می دهد، اگر چه او به تعهد بانک گشاینده خارجی اتکا دارد.بانک گشاینده، در صورتی که اسناد مقرر به بانک ارائه و کلیه شرایط اعتبار اسنادی رعایت شده باشد، به طور غیر قابل برگشت ملزم به ایفای تعهد در مقابل برات و یا اسناد صادر شده باشد.

مفاد اعتبار اسنادی غیر قابل برگشت را بدون موافقت صریح بانک شده می باشد. مفاد اعتبار اسنادی غیر قابل برگشت را بدون موافقت صریح بانک گشاینده، بانک تائید کننده (در صورت وجو) و ذینفع نمی تواند تغییر داد یا فسخ کرد.

اعتبار اسنادی قابل برگشت براساس دستور متقاضی به نفع ذینفع صادر می شود. این اعتبار دارای حداکثر قابلیت انعطاف برای خریدار است، زیرا بانک گشایش کننده اعتبار می تواند بدون رضایت یا حتی بدون اعلام قبلی به ذینفع حتی تا زمان پرداخت وجه اعتبار، اقدام به اصلاح یا ابطال و یا لغو اعتبار قابل برگشت نماید.

اعتبار اسنادی قابل برگشت خطراتی برای ذینفع در بردارد، زیرا ممکن است خریدار هنگام حمل کالا و قبل از ارائه اسناد، یا حتی پس از ارائه اسناد و قبل از پرداخت وجه یا در صورتی که اعتبار اسنادی مدت دار است قبل از در اختیار گرفتن اسناد، اعتبار را اصلاح با لغو کند و در این صورت فروشنده با خطر رجوع مستقیم به خریدار جهت درآفت وجه کالا مواجه می گردد.اعتبار اسناد قابل برگشت معمولا بین طرف های وابسته یا شرکت های تابعه و یا برای تجاری خاص و یا به عنوان جایگزین پیمان پرداخت یا دستور پرداخت مورد استفاده قرار می گیرد.