در حالی که تجارت الکترونیک در صنعت بیمه رو به رشد است، در ایران هیچ شرکت بیمه ای را نمی توان یافت که به صورت الکترونیکی اقدام به صدور تمامی انواع بیمه نامه ها نماید.در ایران در راستای گسترش صادرات غیر نفتی، صادرکنندگان و تولید کنندگان خدمات بیمه ای هم باید در جستجوی بازارهای جدید و گسترش بازارهای کنونی باشند.
تغییر ساختار بیمه ای از حالت سنتی به مدرن در قالب تکمیل پوشش های بیمه ای موجود، ایجاد پوشش جدید بیمه ای، استفاده بهینه از بیمه های عمر، ایجاد شرکت های خصوصی بیمه یا واگذاری سهام شرکت های دولتی به بخش خصوصی و در نهایت تمرکز زدایی در بازار بیمه برای ایجاد فضای رقابتی در این صنعت می تواند به نوعی در راستای گسترش صادرات غیر نفتی مفید باشد.
در قوانین بیمه ای کشور هم، تقریباً محدودیتی در خصوص مشارکت شرکت های بیمه خارجی در فعالیت های بیمه ای به چشم نمی خورد. پس برای اینکه ایران با پیشرفت و موفقیت قرین شود، لازم است تغییرات ساختاری ایجاد شود تا صنعت بیمه بتواند با رقیبان خارجی خود رقابت کند. بیمه گران ما چاره ای جز این ندارند که بهره مندی خود را از فناوری اطلاعات در سطح پیشرفته فزونی بخشند.
وضعیت بیمه الکترونیک در ایران
با توجه به تحقیقات انجام شده، عمده ترین موانع بیمه ای استقرار تجارت الکترونیک در 3 مقوله زیر دسته بندی می گردد:
زمینه ای
ساختاری
محتوایی
همه محصولات بیمه ای به یک اندازه برای توزیع مناسب نیستند. میزان تناسب آن ها به خصوص به مقدار مشاوره مورد نیاز بستگی دارد. محصولات بیمه ای که به مشاوره کمی نیاز دارند برای فروش از طریق اینترنت مناسب هستند و واسطه های سنتی بیمه خود را با فشار رقابتی روبرو می بینند. اما در مورد محصولات بیمه ای پیچیده و با ارزش معاملاتی زیاد که مشتری تمایل بیشتری برای صرف هزینه مشاوره دارد، فروش از طریق اینترنت خیلی تناسب ندارد.بنابراین محصولاتی برای بازاریابی بر روی اینترنت و توزیع آنلاین مناسب هستند که می توان آن ها را استاندارد کرد و با تعداد محدودی از پارامترها، تشریح و نرخ گذاری نمود.