در نتیجه مطالعات و بحث هایی که با تولیدکنندگان و شرکت های مدیریت صادرات به این نتیجه رسیده اند که برای ارزیابی یک شرکت مدیریت صادرات و ایجاد روابط کاری موفق بین طرفین، باید این مشخصه ها را در مورد شرکت مدیریت صادرات در نظر داشته باشند:
دانش فنی و محصولی ( Product & technical knowledge) - اطلاعات از صنعت و محصولات تولیدکنندگان:
اینکه شرکت مدیریت صادرات از صنعت و محصولات تولیدکنندگان اطلاعات کافی داشته باشد اهمیت فوق العاده ای دارد. بحث تخصص آن ها زمانی اهمیت پیدا می کند که محصول پیچیدگی فنی زیادی داشته باشد یا خدمات حمایتی خاصی را نیاز داشته باشد.
داشتن اطلاعات خاص هر کشور شامل فرهنگ، بازار، صنعت و …:یکی از مهم ترین تخصص هایی که شرکت مدیریت صادرات باید داشته باشند این تخصص است و هر کدام باید از یک محدوده ای از جهان و چند کشور خاص اطلاعات کلان داشته باشند.
تخصص در امور حمل و نقل، تهیه اسناد و اعتبارات:تولیدکنندگان باید از تخصص شرکت های مدیریت صادرات در تهیه اسناد صادراتی، اظهارنامه ها، شرایط و اصطلاحات حمل و نقل و بسته بندی، قوانین و مقررات صادرات و واردات و مدیریت امور مالی اطمینان داشته باشند.
اطلاع رسانی جامع در نشریات:شرکت های مدیریت صادرات باید در نشریات مختلف در مورد آدرس، فعالیت ها و … اطلاع رسانی کنند.
ارتباط با نهادها و موسسات دولتی:برای انجام یک کسب و کار سودمند به جای اینکه به مطالب چاپ شده مراجعه شود، بهتر است که شرکت مدیریت صادرات با نهادها و موسسات دولتی مرتبط، رابطه داشته باشند. از جمله مهم ترین این نهادها می توان به این موارد اشاره نمود: وزارت صمت، سازمان توسعه تجارت، اتاق بازرگانی، صندوق ضمانت صادرات، گمرک، بانک توسعه صادرات.
مزایای شرکت مدیریت صادرات
معایب شرکت مدیریت صادرات
تولیدکننده بسته به نوع همکاری ممکن است که نتواند کنترل دقیقی از نظر نحوه بازاریابی محصول و سایر موارد، داشته باشد. از این رو اغلب تمایل دارند که از نزدیک در جریان فعالیت های شرکت مدیریت صادرات قرار بگیرند.به خاطر پرداخت مبالغی تخفیف و حق العمل، حاشیه سود تولیدکننده کمتر می شود که البته ممکن است از طرفی هم از مزیت صرفه مقیاس بهره مند شوند.استفاده از واسطه صادراتی ممکن است باعث افزایش قیمت نهایی محصولات شود که این، موقعیت رقابتی محصول را به خطر می اندازد.