بارزترین خصوصیات فیزیکی سرپانتین، رنگ سبز، شکل طرح دار و سطح لیز آن است. این سنگ همچنین به داشتن نورگذری مات، درخشش مومی، قابلیت تراش به اشکال مختلف و توانایی خوب صیقل خوردن شناخته شده است. این خصوصیات آن را جهت استفاده به عنوان به یک سنگ نیمه قیمتی، کاربردهای معماری و سنگهای زینتی محبوب تبدیل کرده است.
سرپانتین هایی با ظاهر جذاب می توانند در طیف گسترده ای از سنگ های زینتی استفاده شوند. بیشتر اوقات به صورت دامله و مهره تراش داده می شوند. آنها معمولاً طیف وسیعی از رنگهای سبز، زرد و سیاه را نشان می دهند و اغلب دارای مگنتیت، کرومیت یا سایر کانی های معدنی به عنوان اینکلوژن (درونگیر) جالب هستند. گاهی اینکلوژنهای مگنتیت به حدی زیاد است که می توان نگین را با یک آهنربای کوچک جابجا کرد.
پولیش سرپانتین هایی با کیفیت گوهری آسان است و در اتمام کار زیبا می شوند. جلای مومی از خصوصیات زیبا و مشترک سرپانتین ها است. برخی از نمونه های سرپانتین دارای رنگ سبز، پاکی و شفافیت فوق العاده ای هستند. خریداران بی تجربه آنها به راحتی با یشم خوب اشتباه بگیرند. در سرتاسر ایران انواع سرپانتین های با کیفیت یافت می شود.
هزاران سال است که از سرپانتین به عنوان سنگ معماری استفاده می شود. این سنگ در طیف گسترده ای از رنگ های سبز و مایل به سبز موجود است، اغلب دارای الگوی جذابی است، به راحتی صیقل و جلای خوبی می دهد. سختی سرپانتین 3 تا 6 در مقیاس موس است که نرمتر از گرانیت است و معمولاً از سنگ مرمر سخت تر است. این سختی کم کاربرد آن را برای سطوحی مانند سنگ نما، کاشی های دیواری و.. که کمتر معرض سایش قرار می گیرند، مناسب می سازد.
سرپانتین در نیمه اول قرن بیستم در ایالات متحده محبوب بود و امروزه از محبوبیت کمتری برخوردار است. کاهش محبوبیت تا حدودی مربوط به نگرانی در مورد ایمنی کارگران و احتمالاً محتوای آزبست سنگ است.
در تجارت سنگ ساختمانی، سرپانتین اغلب به عنوان سنگ مرمر فروخته می شود. همچنین ممکن است به عنوان "سنگ مرمر سرپانتین" توصیف شود یا یک نام تجاری به آن داده شود که شامل کلمه " سرپانتین " نباشد. این یک سنت در صنعت است و معمولاً شناسایی غلطی از مواد نیست.