بیشترین سنگ خونی که امروزه استفاده می شود در هند استخراج و تراش داده می شود. گفته میشود اولین منبع هلیوتروپ که با نام هلیوتروپ به اروپا آورده شد از شبه جزیره کاتیاور در منطقه غنی از منابع گجرات در شمال غربی هند بوده است. از دیگر منابع سنگ خون می توان به غرب استرالیا، برزیل، چین، چک، بلغارستان، ایتالیا، آلمان، جنوب آفریقا؛ ماداگاسکار اشاره کرد.
در ایالات متحده، ذخایر کمی از سنگ خون در کالیفرنیا، نوادا، اورگان و واشنگتن یافت شده است.، بلاد استون در اثر نفوذ آبهای زیرزمینی غنی از سیلیس در شکستگی ها و حفره ها، در اعماق کم و دمای پایین تشکیل می شود. سنگ خون با کیفیت عالی تقریباً همیشه به صورت کابوشن (گنبدی) برش داده می شود. برخی نیز به صورت مجسمه های کوچک، کاسه و سایر اشیا تراش داده می شود.
گاهی اوقات آن را به صورت سنگهای بزرگ فست تراش می دهند. مقدایر زیادی از مواد درجه متوسط تا پایین هلیوتروپ را که معمولا به صورت خرده سنگ وجود دارند در تامبلرها قرار می دهند.هلیوتروپ در طول تاریخ سنگی از جواهرات مردانه بوده است. غالباً با طرح نشان تراش داده می شد، داخل حلقه سوار می شد و برای مهر و موم اسناد و نامه ها استفاده می شد.
امروزه تراش دامله گنبدی و یا تخت در رکاب های انگشتر و دکمه های سر دست مردانه محبوب هستند. گاهی اوقات با نیم تنه یک جنگجو، اژدها، تاج خانوادگی، نماد ملی یا نقوش دیگر به صورت برجسته یا حکاکی شده تراش داده می شوند.حداقل برای مدت دو هزار سال، بسیاری از مردم باستان یونان، رم و مصر بر این باور بوده اند که سنگ خون دارای خواص درمانی و محافظتی برای افرادی که مالک آن هستند و آن را می پوشند یا آن را با خود حمل می کنند مفید است. تصور بر این است که خونریزی و التهاب را کنترل می کند.
به همین دلایل بسیاری از افراد انگشترهای سنگ خون یا آویزهای خود را به عنوان طلسم استفاده می کنند. طی چند دهه گذشته، این اعتقادات در ایالات متحده به عنوان بخشی از جنبش عصر جدید، احیا شده است. هیچ مدرک علمی و پزشکی وجود ندارد که این باورها ارزش پزشکی فراتر از اثر دارونما داشته باشند.
سربازان روم باستان معتقد بودند که سنگ توانایی کندی خونریزی را دارد و به همین دلیل آن را می پوشیدند. در هند معتقدند که فرد می تواند خونریزی را با قرار دادن این سنگ روی زخمها و جراحات پس از غوطه ور کردن آن در آب سرد، مهار کند، که این امر می تواند از نظر علمی این واقعیت باشد که اکسید آهن موجود در سنگ، قابض کننده و موثر است. افراد گنوسیسم باور، سنگ خون را به عنوان طلسمی برای طول عمر، ثروت و شهامت، تقویت معده و از بین بردن مالیخولیا می پوشیدند.
یونانیان و رومیان باستان از این سنگ استفاده می کردند تا شهرت و محبوبیت ایجاد کنند، استقامت داشته باشند و به عنوان افسونی در برابر گزش موجودات سمی استفاده کنند. ورزشکاران یونانی و رومی آن را به عنوان طلسم برای موفقیت در بازی هایشان استفاده میکردند.