این ترکیب شیمیایی به سه روش در صنایع شیمیایی تولید می شود که عبارتند از:
خاصیت اشتعال پذیری سولفور سدیم
سولفید هیدروژن تنها ترکیب موجود در این ماده شیمیایی است که خاصیت اشتعال زایی دارد. ترکیبات دیگر سولفور سدیم اگر در معرض دمای بالا قرار گیرد؛ به طور خودکار گرم می شوند و اگر رطوبت به اندازه و به مقدار کافی در محیط باشد، این ترکیبات خود به خود سرد می شوند. به این عمل ترمودینامیک - سینتیک گفته می شود.
این ترکیب شیمیایی خاصیت قلیایی بسیار زیادی دارد و با برخی از اسیدها ناسازگار می باشد. عموما از این ترکیبات به عنوان واکنشگر کاهنده استفاده می شود. همچنین این ترکیب با ترکیبات اکسید شونده سازگار نیست و واکنش شدید نشان می دهد.سولفور سدیم و چند سولفید دیگر با اسید ها سازگار نیستند و واکنش های شدیدی نشان می دهند و گازی به نام سولفید هیدروژن از خود ساطع می کنند.
این گاز بسیار خطرناک و سمی می باشد و قابل اشتعال است. نمک معدنی این ماده نیز اشتعال پذیر می باشد. اگر این ماده را تحت گرما و حرارت بالا قرار دهید، تجزیه می شود و در پایان دچار حریق می گردد. نکته مهم این است که اگر این ماده در محیط خشک و بدون رطوبت نگهداری شود، شدت آتش سوزی آن نیز بیشتر خواهد شد.
نکته قابل توجه در مورد این ترکیب شیمیایی این است که بهتر است در معرض حرارت و دمای بالا قرار نگیرد در غیر این صورت به اکسید سدیم و کف اکسید سولفور تبدیل می گردد، که هر دو این مواد به شدت سمی می باشند و به محیط زیست آسیب می رسانند. سولفور سدیم با کربن، نمک های دی آزونیوم، کربن اکتیو و چند ماده اکسید کننده دیگر، به شدت واکنش نشان می دهد و افرادی که در تولید محصولاتشان از این مواد استفاده می کنند، باید خیلی مراقب باشند و موارد ایمنی را برای کارکنان خود فراهم کنند.