خریدار یا واردکننده کالا باید قیمت های مختلفی از فروشندگان بگیرد و بررسی کند که کدام قیمت مناسب تر است، اصطلاحاً این کار را پیشنهاد قیمت می نامند. این آفر یا پیشنهاد قیمت از نظر قانونی اعتباری ندارد. بعد از اطلاع از قیمت های پیشنهاد شده، خریدار تصمیم می گیرد که کالای خود را از کدام فروشنده تهیه کند.
در این مرحله، خریدار از فروشنده تقاضا می کند که پیش فاکتور خود را ارسال کند. به طور کلی، پیش فاکتور سندی است که در یک معامله توسط فروشنده صادر شده و به خریدار ارائه می شود. لازم به یادآوری است، پیش فاکتور قبل از تأیید نهایی خریدار و امضای فروشنده اعتباری ندارد.طرفین قرارداد براساس شرایط مورد نظر به تفاهم اولیه می رسند و سایر توافق ها طبق همان انجام خواهد شد.
به همین دلیل، پروفرما اهمیت زیادی دارد و ساختار آن باید دقیق و بدون اشتباه باشد. هر بند و تبصره ای باید به شکل توافقی بین طرفین اضافه یا کسر شود. در مکاتبات بین المللی چنین اسنادی به شدت زیر ذره بین قرار می گیرند و اگر برخلاف قوانین کشور مقصد یا مبدا باشد، علاوه بر فسخ قرارداد، هر کدام از طرفین باید جریمه قابل توجهی پرداخت کنند.
مشورت با یک فرد آگاه در این زمینه می تواند از پیشامدهای چالش برانگیز و غیرقابل پیش بینی جلوگیری کند.صادرکننده معمولا فاکتور اولیه یا پیش فاکتور را به اسم سفارش دهنده خارجی یا یکی از نمایندگی های رسمی شرکت خود در خارج از کشور صادر می کند.
خریدار یا واردکننده به این سند نیاز دارد تا به کمک آن از مواردی مانند ارزیابی شرایط فروشنده آگاه شود. همچنین، اخذ مجوزهای لازم برای واردات کالاها یا خرید ارز باید حتما با سند پروفرما انجام شود.
گاهی این سند به شکل یک دعوتنامه از سمت خریدار به فروشنده برای سفارش کالا است. پروفرماها شکل مشخص و یکسانی ندارند و به شاخص های زیادی وابسته هستند.