آیا تا به حال به این فکر کرده اید که کامیون ها در سال 2020 چه شکل و قیافه ای خواهند داشت؟ ظاهراً کمپانی ولوو به این موضوع فکر کرده و کانسپتی ارائه داده است که دورنمای صنعت کامیون سازی را ترسیم می کند: این کانسپت طول زیادی دارد، به صورت اتوماتیک هدایت می شود (autopilot) و بدنه کاملاً یکپارچه ای دارد. بدنه خارجی این کامیون بسیار صاف و صیقلی است و باعث می شود کامیون کوچک تر به نظر برسد. چراغ های LED جلو و چراغ های راهنما با قسمت جلوی کامیون ادغام شده اند. جای آینه عقب را دوربین هایی گرفته اند که تصاویر مربوط به عقب کامیون را روی شیشه جلو نمایش می دهند. قسمت پایین و جلوی کامیون دارای یک سیستم پیشگیری از تصادف است که حدود نیم متر از جلوی کامیون را پوشش می دهد.
یکی از مدیران کمپانی ولوو می گوید: "ما یک پنل نازک را جایگزین داشبورد سنتی کرده ایم که اطلاعات مورد نیاز راننده را نمایش می دهد. این پنل به وسیله یک صفحه لمسی که شبیه تلفن های هوشمند است، کنترل می شود." آنچه مسلم است این است که بسیار سریع در حال پیشرفت هستیم. ده سال دیگر، کامیون ها بسیار متفاوت خواهند بود. به گفته ریکارد اورل (Rikard Orell)، مدیر طراحی کمپانی ولوو و مغز متفکر در پروژه طراحی کانسپت 2020، کمپانی ولوو در آینده بسیار متهورانه عمل خواهد کرد و چنین رویاهایی در سر دارد: طول زیاد، هدایت به صورت اتوماتیک و حرکت بدون توقف. این ها افکاری هستند که پشت کانسپت ولوو 2020 قرار دارند، ولی آیا این اهداف ظرف چند سال دست یافتنی خواهند بود؟ ریکارد اورل می گوید: قضیه جدی است و این پروژه به سرعت پیش می رود و دیدگاه ما از آینده زیاد هم دست نیافتنی نیست. بسیاری از فناوری هایی که در کانسپت 2020 به کار خواهند رفت، هم اکنون نیز در دسترس هستند، فقط یک نفر باید دل به دریا بزند و شروع کند، با این نشان می دهد که چه کارهایی می توان انجام داد. اگر بخواهیم همه چیز را سر هم بندی کنیم، این خطر وجود دارد که پروژه به کلی بخوابد.
حمل و نقل ایمن تر و کارآمدتر
هر چه حمل و نقل جاده ای گسترش پیدا کند، باید ایمنی و کارآمدی اش نیز افزایش بیابد. ایده هایی پشت کانسپ ولوو هستند که نشان می دهند چطور می توان به این اهداف رسید. بعضی از این ایده ها را هم اکنون نیز می توان اجرا کرد ولی بعضی دیگر هنوز جای بحث دارند. یکی از ایده های بسیار نو، تشکیل قطاری از کامیون هایی است که به صورت وایرلس با هم در ارتباطند و با سرعت 90 کیلومتر بر ساعت جاده ها را در می نوردند. ریکارد اورل چنین می گوید: "وقتی رویای حمل و نقل پاک به واقعیت بپیوندد، این کار امکان پذیر خواهد بود. کامیون هایی که بارهای سنگین حمل می کنند، جدا از سایر خودروها و روی خط خودشان حرکت خواهند کرد، درست مثل یک قطار ولی بدون ریل." این کار مزایای زیادی دارد. ایمنی جاده ها بالا می رود، فضای جاده ها کمتر اشغال می شود و آسفالت آن ها نیز کمتر خراب می شود. مصرف سوخت های فسیلی و میزان گاز آلاینده CO2 نیز به طور قابل ملاحظه ای کاهش پیدا می کند. گذشته از همه این حرف ها، راننده می تواند راحت پشت فرمان لم بدهد، در حالی که کامیون خودش به حرکت ادامه می دهد، بارها با سرعت بیشتری به مقصد می رسند و راننده ها هم می توانند زودتر به کنار خانواده و دوستانشان برگردند.
فضای باز و جادار برای راننده
راننده در کانون توجه کمپانی ولوو قرار دارد. احتیاجی به گفتن نیست که در طراحی کانسپت کامیون های آینده ولوو، در زمینه بزرگ تر کردن کابین راننده، فکرها و ایده های زیادی ارائه شده است. در کانسپ کامیون ولوو 2020 نیز، کابین راننده بسیار جادار و عاری از هرگونه مزاحمتی است. ریکارد اورل در این مورد چنین می‌گوید: "ما یک پنل نازک که اطلاعات مورد نیاز راننده را نمایش می دهد، جایگزین داشبورد سنتی کرده ایم. این پنل درست مانند یک صفحه لمسی یا iPod عمل می کند، به این ترتیب فضای باز زیادی به دست آمده است." یک ایده دیگر که باعث می شود فضای باز بیشتری ایجاد شود، پشتی صاف و نازک صندلی راننده است که بیشتر شبیه یک صندلی مدرن اداری به نظر می رسد. پشت سر راننده نیز یک کاناپه تاشو قرار دارد که وقتی باز شود به یک تخت خواب عریض و راحت تبدیل می شود. نورپردازی داخل کابین نیز، به چند منطقه تقسیم شده است و راننده می تواند هنگام انجام کار یا استراحت، آن ها را به طرز دلخواهش تنظیم کند. اطراف راننده، پنجره های بزرگی وجود دارند که دید بسیار خوبی به او می دهند. شاید یکی از مزایای این امر این باشد که بین راننده ولوو و راننده کامیون هایی که از روبرو می آیند، ارتباط چشمی برقرار شده و از تصادف جلوگیری شود. تیره و روشن شدن شیشه ها و تاریک شدن کابین در شب نیز، به صورت الکترونیکی کنترل می شود.
کاهش آسیب دیدگی هنگام تصادف
تیم طراح این کانسپت، در نظر داشته است تا بدنه آن صاف باشد تا اندازه آن کوچک تر به نظر برسد. چراغ های LED و چراغ های راهنما به صورت یکپارچه در جلوی کامیون نصب شده اند. جای آینه عقب را نیز چند دوربین گرفته اند که تصاویرشان را روی شیشه جلو به نمایش می گذارند. بخش پایینی کامیون مجهز به سیستم پیشگیری از تصادف است که حدود نیم متر جلوتر از کامیون را زیر نظر قرار می دهد. دماغه جلو نیز شیب کمتری دارد تا در صورت بروز تصادف رخ به رخ، خودرو مقابل خسارت کمتری ببیند، از طرفی خاصیت آیرودینامیک را هم بالا می برد. نظر ریکارد اورل را در این مورد بشنوید: "از آن جایی که دماغه در حفظ ایمنی اهمیت زیادی دارد، ما در نظر داشتیم این قسمت باعث افزایش طول کامیون نشود". البته بعضی چیزها هم تغییر نکرده اند. آرم Globetrotter هنوز بالای سقف جا خوش کرده است ولی طراحی آن طوری تغییر کرده است تا با خطوط بدنه کامیون هماهنگی بیشتری داشته باشد. راننده می تواند متن بالای سقف را به دلخواه خودش تغییر بدهد.
انتهای بدنه
تیم طراح به خاصیت آیرودینامیک توجه زیادی نشان داده است، ولی واقعاً چطور می توان مقاومت یک کامیون در برابر هوا را کاهش داد؟ ریکارد اورل در این باره می گوید: "ما به این نتیجه رسیده ایم که علاوه بر جلوی کامیون، طرفین و انتهای آن هم باید تغییر کنند تا خاصیت آیرودینامیک آن بالا برود. وقتی روی طراحی انتهای کامیون کار کنیم، اتفاق های زیادی خواهد افتاد. در آن جا هم می توان کار کرد و خاصیت ایرودینامیک را بالا برد".
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
