حقوق حمل و نقل زمینی بین المللی

حقوق حمل و نقل زمینی تنها محدود به حمل و نقل داخلی نشده و خارج از مرزهای داخلی را نیز در برمی گیرد. بسیاری از اصطلاحات بین المللی در این زمینه وجود دارد که در ادامه به چند مورد آن اشاره می کنیم.

اصطلاحات بازرگانی اینکوترمز

این مقررات شامل حقوق ارسال و دریافت بار بین مشتری و فروشنده می شود و در آن طرفین بر سر نحوه انتقال و دریافت محموله ها مذاکره می کنند. مثلا، یکی از مفاد این قرارداد این است که پس از تحویل بار از سوی فروشنده به گمرک دیگر هیچ مسئولیتی بر گردن او نخواهد بود؛ به گونه ای که در صورت خسارت به بار هیچ مسئولیتی به گردن فروشنده نیست.

قوانین گمرکی

یکی دیگر از اصطلاحات در حقوق حمل و نقل زمینی مربوط به قوانین گمرکی است. به طور کلی هیچ قانون گمرکی واحدی در جهان وجود ندارد و هر کشور دارای قوانین مخصوص به خود است. البته، برخی از کشورها با عقد قراردادهای چندجانبه نظیر اکو (بین هشت کشور آسیایی که ایران نیز جزو آن است)اقدام به تنظیم حقوق گمرکی بین خود می کنند. این قوانین شامل پرداخت مالیات، ارزش افزوده، بیمه، هزینه های انبارداری و غیره می شوند.

کنوانسیون کالای خطرناک (ADR)

این کنوانسیون اشاره به مجموعه قوانینی دارد که در پی آن حمل و نقل تمام کالاهای خطرناک در سطح اروپا تابع یک قانون واحد است. به گونه ای که هیچ یک از کشورها حق ندارند کالاهایی که حمل زمینی آن ها مانند مواد رادیواکتیو ممنوع است را در سطح اروپا جابجا کنند. در صورت مشاهده ممکن است کشور خاطی چندین ماه حق حمل کالا از طریق زمین را نداشته باشد.