صادرات گوجه فرنگی از ایران

صادرات گوجه فرنگی از ایران:
بسیاری از کشورهای همسایه ایران بهترین بازارها را برای صادرات رب گوجه فرنگی و صادرات گوجه فرنگی دارند. کشورهای عراق، ترکیه، روسیه، امارات، افغانستان، قزاقستان و عمان مهم ترین کشورهایی هستند که متقاضی خرید رب گوجه فرنگی و گوجه فرنگی از ایران می باشند. هر دو محموله در هر سال بیشتر از یک میلیون تن به این کشورها صادر می شوند.

میوه گوجه فرنگی، ارقام مختلفی دارد. از گوجه فرنگی گیلاسی گرفته تا گوجه فرنگی پرورشی در زمین زراعی یا گوجه فرنگی گلخانه ای، همگی قابلیت صادرات به کشورهای دیگر را دارند.

در قسمت نکات مهم در تجارت رب گوجه فرنگی و صادرات گوجه فرنگی موارد مهم را اشاره می کنیم اما آنچه که در این قسمت باید بیان کنیم این است که گوجه فرنگی یکی از انواع محصولات تازه است که از نظر شکل ظاهری و طعم باید در بهترین وضعیت قرار داشته باشد تا قابلیت صادرات را پیدا کند. حجم مبادلات در بازارهای جهانی برای میوه گوجه فرنگی چیزی حدود 13 میلیارد دلار عنوان شده است.

مهم ترین کشورهای صادر کننده گوجه فرنگی در جهان:
مهم ترین کشورهای صادر کننده گوجه فرنگی در جهان به ترتیب درآمد به صورت زیر معرفی می شوند:

• مکزیک.
• هلند.
• اسپانیا.
• مراکش.
• ترکیه.

در همین راستا کشورهای وارد کننده گوجه فرنگی به صورت زیر طبقه بندی شده است:

• آمریکا.
• آلمان.
• فرانسه.
• انگلستان.
• روسیه.

اگر بخواهیم رتبه بندی کشورهای برتر جهان در صادرات رب گوجه فرنگی را عنوان کنیم به صورت زیر می باشد:

• ایتالیا.
• چین.
• آمریکا.
• اسپانیا.

کشور ایران از نظر صادرات رب گوجه فرنگی در میان کشورهای برتر در جایگاه ششم قرار گرفته است. چیزی حدود 7 میلیون گوجه فرنگی در ایران در هر سال تولید می شود که از این مقدار 800 هزار تن برای تولید گوجه فرنگی اختصاص داده می شود. چیزی نزدیک به 130 هزار تن و کمی هم بیشتر، در جهت صادرات رب گوجه آماده می شود.

نکات مهم در صادرات گوجه فرنگی چیست؟
فرایند صادرات رب گوجه فرنگی بسیار اهمیت دارد. در این قسمت به نکات مهم در صادرات رب گوجه فرنگی اشاره می کنیم.

گوجه فرنگی در دسته سبزیجات تازه قرار می گیرد که در ظاهر، یک میوه سرخ و آبدار است. در ایران انواع گوجه فرنگی پرورش داده می شود و بسته بندی و آماده سازی آنها با هم فرق دارد. هر چه میوه گوجه فرنگی، ظریف تر باشد و پوست نازک تری داشته باشد باید برای بسته بندی و صادرات آن یک برنامه ریزی دقیق تری داشت.

میوه تازه گوجه فرنگی باید در دمای استاندارد، نگهداری و ذخیره سازی شود. برای صادرات گوجه فرنگی، استاندارد های مشخصی دارد؛ به طور مثال گوجه فرنگی ها از نظر تعداد و وزن در هر بسته کاملاً مشخص هستند. گوجه فرنگی های صادراتی نباید دارای لکه یا آسیب دیدگی روی سطح بیرونی باشند. میوه گوجه فرنگی باید رسیده و قرمز رنگ باشد.

برای صادرات گوجه فرنگی از میوه هایی استفاده می شود که به روش ارگانیک پرورش داده شده و سالم تر هستند. گوجه فرنگی هایی که مرغوب نباشند یا ظرفیت صادراتی نداشته باشند برای تهیه رب گوجه فرنگی به کارخانه ارسال می شوند. در همین راستا صادرات رب گوجه فرنگی اهمیت پیدا می کند که در قسمت بعدی به آن می پردازیم.

نکات مهم در صادرات رب گوجه فرنگی چیست؟
صادرات رب گوجه فرنگی به هر یک از کشورهای جهان اصول و قواعد خاص خود را دارد. به دست آوردن بازار های کشور عراق و عمان یا کشور امارات ساده تر است اما صادرات رب گوجه به روسیه کمی دشوارتر خواهد بود و زمان بیشتری طول می کشد.

برای صادرات رب گوجه فرنگی باید از بسته بندی های استاندارد استفاده شود. حمل به صورت قوطی فلزی یا حمل فله ای که در بشکه ها یا حلبی ها صورت می گیرد از هر نظر باید بهداشتی باشد.

برای صادرات رب گوجه فرنگی یک معیار مشخصی وجود دارد که به آن "بریکس" می گویند. بریکس، نشان می دهد که مقدار غلظت مواد در داخل رب گوجه فرنگی نسبت به آب چقدر است. هر چه عدد بریکس بیشتر باشد یعنی رب گوجه، غلیظ تر است و کیفیت بهتری دارد.

برای تولید رب گوجه فرنگی غلیظ تر و با کیفیت باید حجم گوجه فرنگی بیشتری مصرف شود. جالب آن است که شرایط نگهداری رب گوجه فرنگی در قوطی فلزی یا شیشه به این بستگی دارد که عدد بریکس برای آن چند است. به طور مثال اگر بسته بندی شیشه یا قوطی باشد، عدد بریکس به صورت استاندارد بین 16 تا 27 است. اگر رب گوجه فرنگی به صورت فله ای و در بشکه حمل شود، عدد بریکس باید بین 38 تا 40 متغیر باشد.