رزین های اپوکسی عامل اتصال دهنده فلزات، چوب، پلاستیک و سایر مواد هستند. در حالی که اپوکسی در اکثر شرایط روزمره ماندگار است، تخریب ماتریس پلیمری آن می تواند به دلیل گرمای زیاد همراه با رطوبت رخ می دهد.
رزین های اپوکسی با ساختار میله ای نسبت به آنهایی که دارای ساختارهای انعطاف پذیر هستند، بیش از حد دما را تحمل می کنند. کامپوزیت های اپوکسی تقویت شده با الیاف کربن می توانند گرمای قابل توجهی تا 1500 درجه سانتی گراد را تحمل کنند، که برای اجزای هواپیما بسیار ارزشمند است.
شیمی رزین، از جمله اپوکسی ها، فنولیک ها و فوران ها، به طور گسترده ای در برنامه های مختلف در ساخت، تکمیل و تولید محصولات مختلف مورد استفاده قرار گرفته است. این طبقه وسیع از پلیمرهای حرارتی از نظر فیزیکی به عنوان محلول های پلیمری با جریان آزاد شناخته می شوند که می توانند به طور برگشت ناپذیر بر روی جامدات سخت تنظیم شوند.
این نوع از رزین ها برای یکپارچگی خوب طراحی شده اند و پخت رزین (Resin Curing) می تواند ویژگی های رزین معمولی مانند چسبندگی بالا، مقاومت در برابر بسیاری از مواد شیمیایی خورنده، خواص مکانیکی، ویسکوزیته پایین در حالت مایع و انعطاف پذیری را بهبود ببخشد. در طول فرآیند پخت رزین، پلیمری با ساختار قوی متقاطع که به آن ترموست نیز گفته می شود، تشکیل خواهد شد.
پلیمرها عموما رسانایی حرارتی پایینی دارند. به خصوص در مورد اجزای دیواره ضخیم، این ویژگی منجر به توزیع ناهمگن دما می شود. این امر خطر تخریب پلیمرها را افزایش می دهد. به عنوان مثال، مقاومت آنها را کاهش می دهد، تخلخل را افزایش می دهد یا حتی باعث شعله ور شدن آنها می شود. علاوه بر این، واکنش پخت متقابل رزین های اپوکسی با انقباض حجمی مواد همراه است. این امر گاهی باعث ایجاد تنش های مکانیکی قوی در مواد می شود که می تواند منجر به خرابی قطعه قبل از بارگذاری بر روی محصول شود. پخت رزین (Resin Curing) به رفع این عیوب در پلیمرها کمک خواهد کرد.
امروزه بسیاری از پوشش های نهایی از طریق واکنش متقاطع تشکیل می شود. این فیلم نهایی از واکنش بین پلیمر اصلی و عامل اتصال دهنده یا پخت حاصل می شود. عامل پخت می تواند به عنوان یک ماده، قادر به شرکت در واکنش شیمیایی چندباره، برای رسیدن به فرآیند پلیمریزاسیون است.
این بدان معنی است که عامل پخت توسط این واکنش مصرف می شود. در نتیجه، در فیلم نهایی باقی می ماند و در خواص شیمیایی و مکانیکی محصول شرکت می کند. عامل پخت به ایجاد شبکه سه بعدی کمک می کند. این مکانیسم را می توان با استفاده از کاتالیزور بیشتر اصلاح کرد.