انواع عوامل پخت در پوشش ها

انتخاب یک عامل پخت بسیار مهم است. این عوامل می توانند به اکثر سیستم های پوشش اضافه شوند. پلیمرهای مختلف ممکن است عملکردی مشابهی داشته باشند. بنابراین، ما بر ویژگی های عوامل پخت تمرکز می کنیم و نه بر روی نوع پلیمر اصلی. انتخاب نوع مناسب عامل پخت، کلید دستیابی به پوشش های با کیفیت بالا است. انواع مختلفی از عوامل پخت رزین مورد استفاده در فرمولاسیون پوشش ها عبارتند از:

• انواع آمین
• انواع آمید
• انواع سیلانی ها
• انواع ایزوسیانات ها
• سایر عوامل درمانی (آریزیدین، مرکاپتو و …)
• خطوط ارتباطی برای سیستم های مبتنی بر آب

عوامل پخت نوع آمین مشتق شده از آمونیاک (NH3) هستند. نام آنها بر اساس تعداد آمین در یک مولکول، مانند مونو، دی، تری و پلی آمین طبقه بندی می شود. با توجه به نوع هیدروکربن مورد استفاده، این عوامل به شرح زیر طبقه بندی می شوند.

آلیفاتیک - عوامل پخت آلیفاتیک آمین را می توان برای افزایش مقاومت شیمیایی انتخاب کرد. این مواد به طور کلی چسبندگی کمی دارند و تأثیر کمی بر روی رنگ فیلم می گذارند. این عوامل امکان پخت سریع حتی در دمای اتاق را نیز فراهم می کنند. چند نوع از این عوامل پخت عبارتند از:

• آمینو اتیل پیپرازین
• دی اتیلن تریامین
• تری اتیلن تترامین

عوامل پخت پلی آمید از واکنش بین اسید چرب و پلی آمین تشکیل می شوند. آنها حاوی آمین های اولیه و ثانویه واکنشی در مولکول های خود هستند. پلی آمیدهای کلاسیک فیلم های انعطاف پذیرتری با چسبندگی بسیار خوب و مقاومت در برابر آب ارائه می دهند. این خانواده تقریبا در همه انواع پوشش ها، از جمله پوشش های پودری (عوامل مبتنی بر دیسیاندی آمید) قابل استفاده هستند.پلی آمید آمین با رزین اپوکسی واکنش می دهد تا در دمای معمولی یا کمتر از آن با تولید حرارت متوسط، پخت یا درمان صورت بگیرد. سرعت پخت آهسته باعث عمر طولانی تر رزین می شود.

عوامل پخت نوع سیلان

عوامل پخت سیلان بر اساس ترکیبات سیلان تولید می شوند. براساس اتم سیلیکون، این عوامل معمولا دو نوع عملکرد را ارائه می دهند.

• گروه قابل هیدرولیز - در این گروه عامل پخت معمولا آلکوکسی، آسیلوکسی، هالوژن یا آمین است. به دنبال فرایند هیدرولیز، یک گروه سیلانول واکنشی ایجاد می شود که می تواند با مواد معدنی مانند شیشه یا فلز پیوندهای شیمیایی ایجاد کند.
• گروه واکنشی غیر هیدرولیز پذیر- در این گروه عامل پخت معمولا گروه آمینو، اپوکسی یا وینیل است. این ماده با مواد آلی مانند رزین ها پیوند ایجاد می کند تا ویژگی های خاصی را به دست آورد.

سیلان های آمینو به عنوان عوامل پخت کلاسیک آمین برای رزین های اپوکسی استفاده می شوند. آنها پخت خوبی در دمای پایین ارائه می دهند و می توانند مقاومت شیمیایی و خوردگی را افزایش داده و چسبندگی بستر را بهبود بخشند. سیلان به عنوان عامل پخت می تواند چسبندگی بستر را بهبود بخشد. سیلان های هیدرولیز شده اغلب به عنوان عامل پخت رزین (Resin Curing) اپوکسی در آب استفاده می شوند.

عوامل پخت نوع ایزوسیانات

پلی ایزوسیانات ها عوامل پخت رزین (Resin Curing) بسیار موثری هستند. این عوامل همه کاره هستند و با واکنش هیدروکسیل یا آمین می توانند زنجیره های پلی اورتان یا پلی اوره را تشکیل دهند. متاسفانه این عوامل به رطوبت حساس هستند. در صورت عدم انسداد آنها سریع واکنش نشان می دهند و عمر رزین را به میزان قابل توجهی کاهش می دهند.