اکسید مس یک ترکیب معدنی با فرمول شیمیاییCu2O است. این اکسید ماهیت کووالانسی دارد و در یک ساختار مکعبی شکل متبلور می شود. هنگامی که حرارت داده می شود به راحتی توسط هیدروژن کاهش می یابد. برای تهیه این اکسید، فلز مس را گرما می دهند. به دلیل واکنش هایی که در سطح فلز مس و اکسیژن موجود در هوا رخ می دهد یک لایه اکسید محافظ نازک ایجاد می شود که به عنوان یک لایه مقاومت در برابر خوردگی عمل می کند.
یکی از اکسیدهای اصلی مسCu2O است، دیگری اکسید مس (II) یا CuO است. این اکسید فلزی قرمز رنگ، جزء برخی از رنگ های ضد رسوب و تقریبا نامحلول در آب است. این ترکیب شیمیایی به تدریج در هوای مرطوب به اکسید مس سیاه تبدیل می شود.
اکسید مس (I) با نام هایپروتوکسید مس، همی و ساب اکسید مس نیز شناخته می شود. بسته به روش تهیه، یک ماده کریستالی متمایل به زرد، قرمز یا قهوه ای رنگ است. این پودر رنگی نمی سوزد و در هوای خشک پایدار است. در هوای مرطوب، به آرامی به اکسید مس(II) تغییر می کند. این ترکیب هزاران سال است که توسط انسان ها به عنوان رنگدانه در لعاب ها، قارچ کش ها، قطعات الکترونیکی و واکنش های صنعتی مورد استفاده قرار گرفته است.
در سال 1883 اکسید مس (I) اولین ماده ای بود که خواص نیمه رسانایی داشت. این ترکیب یک نیمه رسانای جریان الکتریکی است و به اندازه رساناهایی مانند مس، طلا یا نقره کارآمد نیست. اجزای نیمه هادی به طور گسترده در تراشه های کامپیوتری کاربرد دارند اگرچه تولید کنندگان قطعات الکترونیکی در حال حاضر از سیلیکون به جای آن استفاده می کنند.
خصوصیات شیمیایی اکسید مس
خواص فلز مس
مس یک فلز واسطه است که بین فلزات قلیایی خاکی و متالوئیدها قرار دارد. فلزات واسطه می توانند مقادیر مختلفی از الکترون ها را از دست بدهند. مس می تواند یک یا دو الکترون را از دست بدهد. هنگامی که یک اتم مس یک الکترون از دست می دهد، تبدیل به یونCu +1 می شود. به همین دلیل است که از عدد رومی I در اکسید مس استفاده می شود.
یک اتم اکسیژن تمایل دارد دو الکترون جذب کند تا پوسته الکترونی بیرونی خود را پر کند. از آنجایی که دو ذره با بار منفی به دست می آورد فرمول O- 2 را خواهد داشت. ذرات با بار مخالف یکدیگر را جذب می کنند. به دو آهنربا فکر کنید که انتهای شمالی و جنوبی آنها به هم چسبیده است. جاذبه بین این یون های دارای بار مخالف را پیوند یونی می نامند.