عملکرد دستگاه اکسیژن متر محلول

قبل از شروع به اندازه گیری میزان اکسیژن و کار با اکسیژن متر، این دستگاه باید کالیبره شود. برای کالیبره کردن، بعد از روشن کردن دستگاه و قرار دادن سلکتور در قسمت O2، نمایش عدد صفر توسط دستگاه، نشان از کالیبره بودن آن می باشد.

اما اگر عدد صفر نمایش داده نشد، کلید Zero را زده و بعد از خاموش کردن دستگاه، پراب آغشته به محلول کالیبره را به دستگاه متصل، و آن گاه دستگاه را روشن می کنیم. بعد کلید O2 Cal را زده و عدد 20، 8 یا 20,9 بعد از 4 تا 5 دقیقه نمایش داده می شود. نمایش این اعداد نشان دهنده دستگاه کالیبره می باشد.

عملکرد دستگاه اکسیژن متر محلول

به میزان اکسیژن آزاد و غیرمرکبی که در مایعات وجود دارد، اکسیژن محلول می گویند که همانند حل شدن قند یا نمک در آب، این اکسیژن هیچ واکنشی با آب ندارد. اکسیژن آب از طریق هوادهی یا هوای اطراف و یا از محصولات جانبی فتوسنتز وارد آب می شود. تعیین میزان اکسیژن محلول و DO در آب برای زندگی آبزیان و همچنین تعیین کیفیت آب آشامیدنی بسیار مهم می باشد.

در یک اکسیژن متر محلول، نمونه داخل الکترود و درون غشای تراوا نسبت به اکسیژن، قرار گرفته است. جریانی که از انتقال الکترون و اکسیژن مولکولی، بعد از عبور اکسیژن از این غشا و رسیدن به الکترود ایجاد می شود، با میزان اکسیژن محلول متناسب است. اندازه گیری جریان با استفاده از یک آمپرسنج و الکترود مرجع انجام می شود. اکسیژنی که در آب حل شده است تحت تأثیر دما و فشار آب می باشد.

در آب سالم مقدار اکسیژن محلول، 5 میلی گرم در لیتر می باشد و میزان DO آب، اگر به کمتر از 5 میلی گرم در لیتر برسد، برای موجودات آبزی خطرناک می باشد. نکته دیگری که وجود دارد، اندازه گیری اکسیژن محلول محیط زندگی آبزیان باید هر روز، در یک ساعت مشخصی از روز انجام شود. چون میزان آن در طی یک روز در ساعت های مختلف، متفاوت می باشد.