در نامگذاری آیوپاک، کربوکسیلیک اسید ها را با پسوند اوئیک اسید مشخص می کنند و در حقیقت به صورت آلکانوئیک اسید نامگذاری می شوند. برای نام گذاری، در ابتدا طولانی ترین زنجیر را که عامل اسیدی بر روی آن زنجیر قرار گرفته است، مشخص می کنند. شمارش از سمت گروه عاملی کربوکسیل انجام می شود. به عبارت دیگر، زنجیر اصلی حتما بایستی دارای گروه کربوکسیلیک اسید باشد و همچنین در شماره گذاری، کربن کربوکسیل همیشه شماره یک را می گیرد.
سپس با مشخص کردن استخلاف ها، شاخه های فرعی و محل قرارگیری آنها، نام زنجیره اصلی را قید نموده و به آخر آن، پسوند اوئیک (oic) اضافه می شود. دقت داشته باشید که اگر زنجیره دارای پیوند دوگانه نیز باشد، ذکر نوع ایزومر هندسی (سیس یا ترانس) هم لازم می باشد.اگر اسید کربوکسیلیک مورد نظر، دو عامل اسیدی داشته باشد در این صورت نام گذاری آن بر وزن آلکان دی اوییک اسید خواهد بود مثل دی بوتانوئیک اسید.
علاوه بر آن، اگر گروه عاملی کربوکسیل به حلقه بنزن متصل شده باشد، به آن بنزوییک اسید می گویند. از آن جهت که بسیاری از کربوکسیلیک اسید ها، در واقع جزء نخستین ترکیبات آلی استخراج شده و شناخته شده می باشند، تعداد زیادی از آنها علاوه بر نام آیوپاک خود یک نام معمولی نیز دارند. نام معمولی و مشهور آنها در بخش کاربرد ها آورده شده است.
روش تهیه اسیدهای کربوکسیلیک
معمولا دو روش صنعتی و آزمایشگاهی برای تهیه این مواد شیمیایی وجود دارد. این دو روش به دلیل اینکه نیازمند تجیهزات ویژه ای می باشند، با هم تفاوت دارند. به عنوان مثال، نمونه هایی از روش های سنتز صنعتی این ترکیبات عبارتند از:
روش های سنتز آزمایشگاهی اسید های کربوکسیلیک اغلب با هزینه های بسیار زیادی همراه می باشد. از جمله این روش ها می توان به موارد زیر اشاره کرد.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
