- نسبت تراکم موتورهای بنزینی 8:1 تا 12:1 است، در حالی که نسبت تراکم موتورهای دیزلی 14:1 به بالا مثلاً 25:1 است. نسبت تراکم بالای موتورهای دیزلی منجر به بهتر شدن بازده می‌شود.
- موتورهای بنزینی معمولاً از کاربراتور استفاده می‌کنند که هوا و سوخت را قبل از ورود به داخل سیلندر مخلوط می‌کند یا دریچه تزریق سوخت دارند که فقط سوخت را پیش از مرحله مکش می‌پاشد(بیرون سیلندر).
- موتورهای دیزل از تزریق سوخت مستقیم استفاده می‌کنند یعنی سوخت را مستقیماً به داخل سیلندر می‌پاشند.توجه کنید که موتورهای دیزل شمع ندارند. آنها هوا را می‌مکند (مکش می‌کنند) و آن را متراکم می‌کنند و سپس سوخت را مستقیماً به داخل محفظه احتراق تزریق می‌کنند (تزریق یا پاشش مستقیم) و در نتیجه گرمایی حاصل از متراکم شدن هوا موجب مشتعل شدن سوخت در یک موتور دیزل می‌شود.
تزریق سوخت در موتورهای دیزل:
- انژکتور در موتورهای دیزل از اجزای بسیار پیچیده ای تشکیل شده است و موضوع بسیاری از آزمایشات بزرگ بوده است. ممکن است در هر موتور خاصی در یک مکان مختلف جای گرفته باشد. انژکتور بایستی قادر باشد تا دما و فشار داخلی سیلندر را تحمل کرده و سوخت را به قطرات ریز تبدیل کند. گردابی کردن قطرات در داخل سیلندر که باعث پخش متناسب آنها می‌شود، نیز یک چالش است. بنابراین بعضی موتورهای دیزلی سوپاپ مکش مخصوصی قبل از محفظه احتراق به کار می‌گیرند یا از وسایل دیگری برای گردابی (چرخشی) کردن هوا در داخل محفظه احتراق استفاده می‌کنند و یا در غیر این صورت جرقه زنی و فرآیند احتراق بهبود می‌دهند.
- یکی از تفاوت‌های بزرگ بین موتورهای دیزلی و بنزینی در فرآیند تزربق سوخت است. اکثر موتور خودرو‌ها از دریچه تزریق ( انژکتور) یا یک کاربراتور استفاده می‌کنند که نسبت به تزریق مستقیم ترجیح دارد. بنابراین در یک موتور خودرو، همه سوخت در داخل سیلندر در طی مرحله مکش بارگذاری شده و سپس متراکم می‌شود. مقدار تراکم مخلوط سوخت و هوا محدود به نسبت تراکم موتور است. اگر موتور هوا را بیش از اندازه متراکم کند، مخلوط سوخت و هوا به طور خود به خودی مشتعل می‌شود و سبب ضربه زدن می‌شود. موتورهای دیزل تنها هوا را متراکم می‌کنند، بنابراین نسبت تراکم می‌تواند خیلی بالا باشد. نسبت تراکم بالا، قدرت بیشتری تولید می‌کند.موقعی که یک موتور دیزل سرد است، مرحله کمپرس ممکن است دمای هوا را به اندازه کافی برای مشتعل کردن سوخت بالا نبرد. شمع گرمکن (glow plug) یک سیم گرمکن الکتریکی است (مانند سیم‌های داغی که شما در یک برشته کن می‌بینید) که محفظه احتراق را گرم می‌کند و دمای هوا را موقعی که موتور سرد کار می‌کند را افزایش می‌دهد بنابراین موتور می‌تواند روشن شود.همه وظایف در موتورهای جدید توسط ارتباط ECM با مجموعه از سنسور‌های پیچیده‌ای که هر چیزی را از دور موتور تا دمای روغن و مایع خنک‌کننده را اندازه‌گیری می‌کنند، حتی وضعیت موتور(i.e. T.D.C.)کنترل می‌شود.
- امروزه گرمکن‌ها به ندرت در موتورهای بزرگ استفاده می‌شود. ECM دمای هوای محفظه را حس می‌کند و تایمینگ موتور را در هوای سرد ریتارد می‌کند، بنابراین انژکتور سوخت را دیرتر تزریق می‌کند. هوا در داخل سیلندر بیشتر متراکم می‌شود در نتیجه گرمای زیادی ایجاد شده، که به روشن شدن موتور کمک می‌کند.موتورهای کوچک و موتورهای که کنترل کامپیوتری پیشرفته ندارند از گرمکن برای حل این مشکل(روشن شدن در هوای سرد) استفاده می‌کنند.البته تنها تفاوت بین موتورهای دیزلی و موتورهای بنزینی دلایل مکانیکی نیست، بلکه از لحاظ سوخت مصرفی شان نیز دارای تفاوت هستند.
- اگر شما سوخت دیزل (گازوئیل) با بنزین مقایسه کنید، شما می‌دانید که آنها متفاوت هستند. آنها مطمئناً بوی متفاوتی دارند. سوخت دیزل (گازوئیل) سنگین‌تر و روغنی‌تر است. گازوئیل نسبت به بنزین دیرتر تبخیر می‌شود، در واقع نقطه جوش آن نسبت به آب بالاتر است. معمولاً وقتی صحبت از سوخت دیزل می‌شود تمام توجهات معطوف به گازوئیل می‌شود.
نظر شما
امیر محمد ابدی:
خیلی مفید بود ممنون
مطالب مرتبط:
