از اکسید آلومینیوم، در فرآیند تولید آلومینیوم استفاده می کنند. علاوه بر آن، این اکسید کاربرد زیادی در تولید کرم های ضد آفتاب و در واقع صنایع آرایشی و بهداشتی دارد. همچنین می تواند به عنوان کاتالیست در واکنش های آب گیری الکل ها استفاده شود.
مثال دیگر، اکسید سرب است که در ساخت شیشه بکار می رود. از پر کاربرد ترین آنها می توان به اکسید روی اشاره کرد. این اکسید به عنوان ماده افزودنی در بسیاری از محصولات مانند شیشه، پلاستیک، سیمان، سرامیک، روان کننده ها، باتری ها، رنگ ها، چسب ها و … کاربرد دارد.
جالب است بدانید که جوش شیرین نیز ترکیبی آمفوتری می باشد. در واقع سدیم بی کربنات با نام آیوپاک سدیم هیدروژن کربنات (NaHCO3) که با نام های بیکینگ سودا و جوش شیرین نیز شناخته می شود، کاربرد های زیادی دارد.
از جمله آنها می توان به کاربرد در صنایع غذایی و پخت و پز، در صنایع دارویی و پزشکی، در کنترل آفات، کپسول های آتش نشانی، وسایل آتش بازی، به عنوان عامل خنثی سازی اسید ها و باز ها، عامل تمیز کننده، عامل ضد عفونی کننده ملایم، عامل افزایش pH و … اشاره کرد.
تفاوت میان واژه های آمفوتریک و آمفولیت
از آنجاییکه شباهت آنها می تواند گیج کننده باشد، پس لازم است که مفهوم دو اصطلاح را از یکدیگر متمایز کنید. آمفولیت (Ampholyte) در واقع یک مولکول است که همزمان دارای گروه های بازی و اسیدی می باشد. از بهترین نمونه های رایج برای آمفولیت ها می توان به اسید های آمینه اشاره کرد.
در حالی که اصطلاح آمفوتریک نشان دهنده یک خاصیت می باشد. می توان چنین گفت که واژه آمفوتریک به معنای توانایی یک مولکول، یون و یا هر ترکیب پیچیده دیگری در عمل به عنوان اسید یا باز خواهد بود. بنابراین می توان گفت که آمفولیت ها مولکول هایی هستند که آمفوتریک می باشند.