در واقع دستگاه هایی که با نیروی هیدروژنی کار کنند، برای مدتی به دلیل هزینه بالایی که دارند، ساخته نخواهند شد. اما این ماده را ممکن است بتوان به گاز طبیعی اضافه نمود و آلودگی دستگاه های موجود را کاهش داد. همچنین این ماده می تواند به زودی به گازوئیل هم اضافه شود تا سطح آلودگی کاهش و کارایی افزایش یابد.
تنها افزودن 5 درصد هیدروژن به گازوئیل، میزان قابل توجهی اکسید نیتروژن که در آلودگی لایه ازن مؤثر است را کاهش می دهد. لازم به ذکر است که موتوری که هیدروژن خالص می سوزاند، تقریباً آلودگی خاصی ندارد. جالب است بدانید که شاید 10 تا 20 سال مانده است تا اتومبیل های شخصی مصرف کننده هیدروژن معرفی و عرضه عمومی گردند.
نکته قابل توجه در این مورد این است، قبل از اینکه هیدروژن به عنوان سوختی مهم شناخته و معرفی شود، ساختار ها و سیستم های جدید زیادی باید ساخته شوند. سیستم هایی باید ایجاد شوند که هیدروژن بسازند، ذخیره کرده و آن را در صورت لزوم انتقال دهند. خطوط لوله و سلول های سوختی اقتصادی نیاز بوده و مصرف کنندگان این نوع سوخت نیز به تکنولوژی و آموزش استفاده از آن نیاز دارند. بدیهی است که فراهم نمودن و آماده سازی موارد عنوان شده، به صورت گسترده و استفاده عمومی امری زمان بر و هزینه بر است.
فراوانی عنصر هیدروژن در طبیعت چیست ؟
این ماده فراوان ترین عنصر در جهان هستی بشمار می آید. این ماده در خورشید و بیشتر ستارگان وجود دارد. حتی مقدار زیادی از سیاره مشتری هم از هیدروژن تشکیل شده است. بیشتر این ماده در زمین به صورت ترکیب و به عنوان مثال آب یافت می شود.
هیدروژنی که به جو وارد می شود بلافاصه از گرانش زمین به فضای خارج می رود، بنابراین این ماده فقط به میزان کمی در اتمسفر به عنوان گاز وجود خواهد داشت. از طریق گرم کردن گاز طبیعی با بخار، این ماده تولید می شود تا مخلوطی از هیدروژن و مونوکسید کربن ایجاد گردد. هیدروژن همچنین می تواند با الکترولیز آب نیز تولید گردد.