خواص کولیگاتیو به مجموعه خواصی از محلول ها گفته می شود که به تعداد ذرات حل شونده غیر فرار موجود در محلول (یون یا مولکول) بستگی دارند. اما سوالی که در اینجا مطرح می شود اینست که حل شونده فرار یا غیر فرار به چه موادی گفته می شود ؟
حل شونده غیر فرار به ماده ای می گویند که نقطه جوش آن، بالاتر از صد درجه سانتیگراد است. به عبارتی دیگر، در دمای محیط، فشار بخار بسیار ناچیزی دارد. در تعریف کلی تر می توان گفت که ماده غیر فرار به ماده ای گفته می شود که نقطه جوش آن بالاتر از نقطه جوش حلال مربوطه باشد.
از جمله مواد غیر فرار می توان به انواع نمک ها و یا مایع هایی با نقطه جوش بالا اشاره کرد. به طور مشابه می توان گفت که مایع فرار به مایعاتی گفته می شود که نقطه جوش آنها، از صد درجه سانتیگراد کمتر است. از جمله مایعات فرار معروف می توان به استون و اتانول اشاره نمود. توجه داشته باشید که بحث مواد شیمیایی فرار و غیر فرار فقط برای مواد خالص مطرح است.
در تعریف خواص کولیگاتیو اینطور گفته شده است که این خواص فقط به تعداد نسبی ذرات ماده حل شده و همچنین ذرات حلال حاضر در حجم مشخصی از محلول، بستگی دارند. در حقیقت خواص کولیگاتیو مستقل از ماهیت ماده حل شده و یا نوع ذرات اند.
به طور کلی، نوع ذرات به ویژگی هایی مثل بار، فرمول شیمیایی، نوع اتم های سازنده، حجم و سایر موارد مربوط می شود. به عنوان نمونه در بررسی خواص کولیگاتیو محلول ها، تأثیر یک مول آنیون کلر با تأثیر یک مول شکر تفاوتی نخواهد داشت. زیرا در اینجا فقط تعداد ذرات (مول ها) مهم خواهند بود نه نوع یا ماهیت آنها.خواص کولیگاتیو شامل موارد زیر می شوند: