مُدهای FET در مدار الکتریکی

مُدهای FET در مدار الکتریکی:
مشابه ترانزیستور پیوندی دوقطبی، ترانزیستور اثر میدان یک قطعه سه سر است که قابلیت کارکرد در سه مد عملکردی را دارد. به همین دلیل، می توان آن را در مدارهایی با پیکربندی های زیر به کار برد.

پیکربندی سورس مشترک (CS):
در پیکربندی سورس مشترک (مشابه امیتر مشترک)، ورودی به گیت اعمال می شود و خروجی نیز از درین گرفته می شود. این پیکربندی، به دلیل آن که امپدانس ورودی بالا و تقویت کنندگی ولتاژ مناسبی دارد، متداول ترین مد کاری است و به عنوان مثال، در تقویت کننده های سورس مشترک به کار می رود.

مد سورس مشترک هدایت FET، معمولاً در تقویت کننده های فرکانس صوتی و پیش تقویت کننده ها و طبقات با امپدانس ورودی بالا به کار می رود. خروجی تقویت کننده با این پیکربندی، به اندازه
180∘نسبت به ورودی اختلاف فاز دارد.

پیکربندی گیت مشترک (CG):
در پیکربندی گیت مشترک (مشابه بیس مشترک)، ورودی به سورس اعمال می شود و خروجی از درین گرفته می شود؛ در حالی که گیت مستقیماً به زمین متصل شده است. امپدانس ورودی بالا که در پیکربندی قبلی وجود داشت، در این جا وجود ندارد؛ زیرا گیت مشترک امپدانس ورودی پایینی دارد و امپدانس خروجی آن بزرگ است.

این نوع پیکربندی FET، می تواند در مدارهای فرکانس بالا یا مدارهای تطبیق امپدانس مورد استفاده قرار گیرد که به یک امپدانس ورودی کوچک برای تطبیق با امپدانس خروجی بزرگ نیاز دارند. در این پیکربندی، خروجی هم فاز با ورودی است.

پیکربندی درین مشترک (CD):
در پیکربندی درین مشترک (مشابه کلکتور مشترک)، ورودی به گیت اعمال شده و خروجی از سورس گرفته می شود. پیکربندی درین مشترک یا «سورس فالوئر»، امپدانس ورودی بزرگ و امپدانس خروجی کوچکی دارد.

بهره ولتاژ در این پیکربندی، نزدیک به 1 است و به همین دلیل در تقویت کننده های بافر به کار می رود. بهره ولتاژ پیکربندی سورس فالوئر، کمتر از یک است.

این نوع پیکربندی، به این دلیل «درین مشترک» نام دارد که سیگنالی در پایه درین آن وجود ندارد و فقط ولتاژ بایاس +VDD به آن متصل است. خروجی این پیکربندی با ورودی هم فاز است.

تقویت کننده JFET:
مشابه ترانزیستور دوقطبی اثر میدان، از JFETهای با پیکربندی سورس مشترک نیز می توان برای ساختن مدار تقویت کننده کلاس A نیز استفاده کرد که بسیار شبیه به مدار امیتر مشترک BJT است.

مزیت اصلی تقویت کننده های JFET نسبت به BJT، امپدانس ورودی بالای آن ها است که با شبکه مقاومتی بایاس گیت کنترل می شود. شکل زیر، این موضوع را نشان می دهد.

مدار تقویت کننده سورس مشترک (CS)، به وسیله مدار مقسم ولتاژ در مد کلاس A بایاس می شود. ولتاژ مقاومت منبع RS عموماً در مقداری برابر با یک چهارم VDD تنظیم می شود. البته اندازه آن، هر مقدار معقولی می تواند باشد.

ولتاژ گیت لازم برای را می توان با استفاده از مقدار RS به دست آورد. از آن جایی که جریان گیت برابر با صفر است (IG=0)، می توان ولتاژ نقطه کار ساکن DC را با انتخاب مناسب مقاومت های R1 و R2 تنظیم کرد.