تعریف امواج غیرعرضی در مدار

تعریف امواج غیرعرضی:
علاوه بر امواج عرضی، امواجی وجود دارند که در آنها، نوسان ها محدود به عمود بر جهت انتشار نیست. از جمله این امواج، می توان امواج الکترومغناطیسی داخل محیط های حجیم را نام برد.

در ادامه فرض می شود منظور از امواج، تنها امواج الکترومغناطیسی است و این امواج سطحی در محیط همگن ایزوتروپیک غیر تضعیف کننده منتشر می شوند.

در محیط های غیر ایزوتروپیک (مثل کریستال های دو شکستی یا انکسار مضاعف) میدان های الکتریکی و مغناطیسی می توانند علاوه بر مولفه های عرضی، مولفه های طولی نیز داشته باشند. در این حالت، جابه جایی الکتریکی D و چگالی شار مغناطیسی B همچنان از هندسه بالا تبعیت می کنند.

اما به دلیل غیر ایزوتروپیک بودن حساسیت الکتریکی (یا نفوذپذیری مغناطیسی) که در این حالت به وسیله یک تانسور مشخص می شود، جهت E (یا H) ممکن است با جهت D (یا B) متفاوت باشد.

حتی در محیط ایزوتروپیک، امواج غیرهمگن می توانند به محیطی اعمال شوند که ضریب انعکاس آن قسمت موهومی بزرگی دارد. از جمله این محیط ها می توان به رساناهای فلزی اشارده کرد. این میدان ها نیز دقیقا عرضی نیستند.

امواج سطحی یا امواجی که در موجبر (مثل فیبر نوری) منتشر می شوند، به طور کلی عرضی نیستند. اما می توان آنها را به صورت مودهای عرضی الکتریکی یا مغناطیسی یا مودهای هایبرید در نظر گرفت.

حتی در فضای آزاد، مولفه های طولی میدان را می توان در نواحی کانونی تولید کرد. در این نواحی، تقریب سطحی بودن موج از بین می رود. به عنوان یک مثال می توان نور پلاریزه شده مماسی یا شعاعی را نام برد.

در این حالت، میدان های الکتریکی و مغناطیسی به طور کامل طولی هستند.

برای امواج طولی (مانند امواج صوتی در سیالات)، جهت نوسان به وسیله جهت حرکت موج تعریف می شود. بنابراین در این امواج حتی اشاره ای به پلاریزاسیون نیز نمی شود.

از سوی دیگر، امواج صوتی در یک جسم حجیم علاوه بر طولی می توانند عرضی هم باشند. بنابراین در این حالت، میدان سه پلاریزاسیون خواهد داشت.