خطرات استرانسیوم بر روی سلامتی انسان

ترکیباتی از استرانسیوم که در آب حل نمی شوند، در نتیجه انجام واکنش های شیمیایی می توانند به صورت محلول در آب تغییر کنند. این ترکیبات محلول در آب برای سلامتی انسان نسبت به ترکیبات نامحلول مضرتر می باشند. در حقیقت ترکیبات محلول استرانسیوم، می توانند آب آشامیدنی را آلوده کنند. اما خوشبختانه غلظت عنصر استرانسیم در آب آشامیدنی بسیار پایین است.

از طرفی دیگر، دانه های خوراکی، سبزی های برگ دار و لبنیات، مقدار استرانسیوم بالایی دارند. علاوه بر آن، تنفس هوا، گرد و غبار و یا تماس با خاک آلوده به استرانسیوم نیز باعث وارد شدن مقدار کمی از این عنصر به بدن انسان می شود. دقت داشته باشید که به طور کلی، احتمال ورود استرانسیوم به بدن انسان از طریق خوردن و آشامیدن بیشتر خواهد بود.

از میان ترکیبات استرانسیوم، تنها ترکیب کرومات استرانسیم است که مقدار بسیار کم آن نیز برای سلامتی بدن مضر خواهد بود. زیرا به طور معمول، کروم سمی است و می تواند باعث بیماری شود. متاسفانه کرومات استرانسیوم باعث سرطان ریه می گردد.

در کودکان جذب استرانسیوم بالا، باعث اختلالات رشد خواهد شد. لازم به ذکر است که خوشبختانه میزان استرانسیوم موجود در غذا و یا آب آشامیدنی به حدی نیست که بتواند باعث این قبیل عوارض خطرناک شود. به طور کلی می توان گفت که استرانسیوم پایدار خطری جدی برای سلامتی محسوب نمی شود. در حالی که استرانسیوم رادیواکتیو می تواند باعث کم خونی، کمبود اکسیژن و بیماری های استخوانی همچون سرطان استخوان گردد.

طریقه نگه داری فلز استرانسیم

از آنجاییکه فلز استرانسیوم خالص با آب به شدت واکنش می دهد و همچنین می تواند به سرعت تولید آتش نماید؛ پس به راحتی خطرات آتش سوزی را به همراه دارد. از طرفی دیگر، همانطور که گفته شد این فلز در دمای اطاق خیلی سریع اکسید می شود. بنابراین برای جلوگیری از اکسیداسیون آن، باید حتما در نفت سفید نگهداری شود.

استرانسیوم طبیعی از مخلوط چهار ایزوتوپ پایدار 84Sr (0.56 %)، 81Sr (7.0 %)، 86Sr (9.86 %) و 88Sr (82.58 %) تشکیل شده است. علاوه بر آن، 16 ایزوتوپ ناپایدار استرانسیم نیز شناخته شده است. یکی از مهم ترین ایزوتوپ های ناپایدار آن، ایزوتوپ پرتوزای استرانسیم 90 (90Sr) است که نیمه عمر آن برابر با 29 سال می باشد. این ایزوتوپ پرتوزا در تفاله های به دست آمده از انفجار های هسته ای پیدا می شود. 90Sr به شدت سمی است و مشکلاتی در سلامت انسان ایجاد می کند. زیرا به راحتی می تواند جایگزین کلسیم در استخوان های بدن شود و و اثرات مرگ آوری داشته باشد.

جالب است بدانید که تنها ایزوتوپ 87Sr رادیوژنیک است. این ایزوتوپ از تجزیه فلز قلیایی و رادیواکتیو روبیدیوم به وجود آمده است. از این رو می توان گفت که تنها دو منبع برای تولید 87Sr وجود دارد. این ایزوتوپ می تواند از ترکیب هسته ای عنصری با 86Sr، 84Sr و 88Sr شکل گیرد، یا از تجزیه رادیو اکتیو روبیدیوم 87.