نئودیمیوم در پوسته زمین با غلظت متوسط 28 قسمت در میلیون تولید می شود.نئودیمیوم معمولاً در کربناتیت ها در معدنی باستنازیت یافت می شود. در چین و ایالات متحده بیشترین درصد از منابع اقتصادی کمیاب جهان را تشکیل می دهد.
دومین میزبان بزرگ نئودیمیوم در کانی مونازیت، کانی اصلی میزبان در یانگیبانا است. مونازیت در استرالیا، برزیل، چین، هند، مالزی، آفریقای جنوبی، سریلانکا، تایلند و ایالات متحده در پالئوپلاسر و در رسوبات، رگها، پگماتیتها، کربناتیتها و کمپلکسهای قلیایی وجود دارد. نئودیمیوم که از لوپاریت معدنی LREE تهیه می شود از یک نفوذ آذرین بزرگ قلیایی در روسیه بازیابی می شود.
عنصر نئودیمیم دومین عنصر فراوان از عناصر کمیاب خاکی (پس از سریم) است و تقریباً به اندازه مس فراوان است. این ماده در مواد معدنی شامل لانتانید، مانند مونازیت و باستنازیت یافت می شود. مناطق اصلی برزیل، چین، ایالات متحده، هند، سریلانکا و استرالیا هستند. ذخایرعنصر نئودیمیم 8 میلیون تن تخمین زده می شود. تولید جهانی نئودیمیوم اکسید حدود 7.000 تن در سال است.
مقدار عنصر نئودیمیم در انسان بسیار اندک است. اگرچه این فلز نقش بیولوژیکی ندارد، اما می تواند بر قسمت هایی از بدن تأثیر بگذارد. گرد و غبار و نمک های نئودیمیوم برای چشم ها بسیار تحریک کننده است. نمک های نئودیمیوم در صورتی که محلول باشند کمی سمی و در صورت نامحلول غیر سمی تلقی می شوند.
عنصر نئودیمیوم در محیط خطرناک است. زیرا استنشاق آن باعث آسیب ریه میشود. نئودیمیوم هنگامی که در بدن انسان تجمع می یابد می تواند تهدیدی برای کبد باشد.