این ماده از عناصر کمیاب بوده و فراوانی آن در پوسته زمین در حدود 6 ppm است. اما این ماده در مینرال های گوناگون یافته می شود. مهم ترین کانی عنصر بریلیوم، بریل است. در کشور هایی مانند برزیل، آرژانتین، هند، موزامبیک، ماداگاسکار، اوگاندا، زیمباوه، آفریقای جنوبی و در اتحاد جماهیر شوروی سابق بیشتر رسوبات بریل یافته می شود. برتراندیت مینرال اصلی عنصر بریلیوم بوده و از معادن ایالات متحده استخراج می گردد.
بریل (3BeO.Al2O3.6SiO2) اولین کانی کشف شده Be است. این کانی از لحاظ تجاری قابلیت بهره برداری دارد. نقطه ذوب آن 1650 درجه سانتی گراد و چگالی آن بین 2.67 تا 2.76 گرم بر سانتی متر مکعب می باشد. این کانی به صورت منشور های هگزاگونال کریستاله شده بسیار بزرگ وجود دارد.
میکاشیست، گرانیت، پیگماتیت و آرگیلیت می توان بریل را یافت. البته کریستال های بریل اغلب نشانه هایی از باد و باران خوردگی داشته و به ندرت ترکیب ایده ال خود را دارا هستند. بریل حاوی 11% اکسید بریلیوم (4% Be) است. ناخالصی های اصلی موجود در کانی اکسید آلومینیوم، دی اکسید سیلیسیوم، فلزات قلیایی، قلیایی خاکی، آهن، منگنز و فسفر را شامل می شود.
بریل تا سال 1960 تنها کانی بود که اهمیت صنعتی داشت. کمپانی براش ولمن در سال 1969 فرآوری کانی برتراندیت را آغاز نمود. برتراندیت (4BeO.SiO2.H2O) امروزه مهم ترین کانی تجاری بریلیم بوده و تنها حاوی 0.2 تا 0.35 % عنصر بریلیوم است.
کریزو بریل BeO.Al2O3، فناکیت 2BeO.SiO2، اوکلاز BeAlSiO4(OH)4 و گونه های گران بهای بریل مانند زمرد، از منابع دیگر این عنصر می باشند. البته علاوه بر این کانی ها، حدود 40 مینرال دیگر نیز از این ماده شناخته شده است.