اکسید تکنسیوم یکی از مهم ترین ترکیبات فلز تکنسیوم است. آنیون مربوطه، پرتکنتات (−TcO4) می باشد. در واقع این عنصر می تواند به راحتی با هالوژن ها، اکسیژن و گوگرد واکنش دهد و هالید ها، اکسید و سولفید تولید نماید. از دیگر ترکیبات آن می توان به موارد زیر اشاره کرد.
خطرات تکنسیم بر روی سلامتی انسان
تکنسیم دارای ترکیباتی است که خوشبختانه بیشتر مردم با آنها تماسی ندارند. این ترکیبات نه تنها در طبیعت وجود ندارند، بلکه هیچ گونه نقش بیولوژیکی نیز ندارند. با این حال دقت داشته باشید که تمام ایزوتوپ های تکنسیوم بسیار رادیواکتیو هستند. در نتیجه خطرناک و سمی می باشند. از این جهت، باید مراقب بود و با دستکش با آنها کار شود.
در بین 92 عنصر اول جدول تناوبی، تنها دو عنصر تکنسیوم و پرومتیم (Pm) در طبیعت یافت نمی شوند. به عبارت دیگر، این دو عنصر هیچگونه ایزوتوپ پایداری ندارند. از این رو، تمامی ایزوتوپ های تکنتیوم، رادیواکتیو می باشند. در سال 1936 میلادی، نخستین ایزوتوپ های تکنسیم یعنی ایزوتوپ های 97Tc و 99Tc تولید و ردیابی شدند.
در حدود 22 ایزوتوپ رادیواکتیو تکنسیوم با رنج جرمی 90 تا 111 گزارش شده است. پایدار ترین ایزوتوپ های رادیو اکتیو آن عبارتند از: 97Tc با نیمه عمر 2/6 میلیون سال و ایزوتوپ 99Tc با نیمه عمر 211100 میلیون سال. سایر رادیو ایزوتوپ ها عمر بسیار کمی دارند.
علاوه بر آن، تعداد زیادی حالت متا (m برای حالت متا استفاده می شود) نیز برای عنصر تکنسیوم وجود دارد. ایزوتوپ رادیواکتیو 97Tcm با نیمه عمر 90 روز از دیگر ایزوتوپ های متا پایدار تر است. ایزوتوپ های رادیواکتیو 95Tcm با نیمه عمر 61 روز و ایزوتوپ 99Tcm با نیمه عمر 6 ساعت در رتبه های بعدی قرار می گیرند.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
