کاربرد عنصر اکسیژن به عنوان عامل اکسید کننده بسیار زیاد است. تنها فلوئور است که از آن الکترونگاتیوتر است.اکسیژن مایع نیز به عامل عنوان اکسید کننده در نیروی حرکتی موشک ها استفاده می شود.این ماده برای دم و بازدم ضروری است، بنابراین در پزشکی کاربرد دارد.این ماده در جوشکاری و ساخت فولاد و همچنین متانول نیز کاربرد دارد.اکسیژن به عنوان یک ماده آرامش بخش نیز سابقه استفاده دارد.در قرن 19 اکسیژن معمولا با اکسید نیترات ترکیب می شد و اثر تسکین دهنده داشت.
ایزوتوپ عنصر اکسیژن
سه ایزوتوپ عنصر اکسیژن به صورت طبیعی وجود دارد. ایزوتوپ اکسیژن-16 (16O)، ایزوتوپ اکسیژن-17 (17O) و ایزوتوپ اکسیژن-18 (18O) از آن جمله اند. از میان این 3 ایزوتوپ، ایزوتوپ اکسیژن-16 بیش ترین میزان فراوانی را با فراوانی 99.762% داراست.
ایزوتوپ عنصر اکسیژن-16، در پایان دوره همجوشی هلیوم در ستارگان کلان جرم و طی فرایند سوختن نئون تولید می شود. ایزوتوپ اکسیژن-17 نیز بر اثر سوختن هیدروژن و تبدیل آن به هلیم طی چرخه CNO تولید می شود. ایزوتوپ اکسیژن-18 زمانی تولید می گردد که نیتروژن-14 (14N) که خود اغلب در چرخه CNO تولید می شود، هسته های هلیوم-4 (4He) را به دام می اندازد.
چهارده نوع ایزوتوپ اکسیژن رادیو اکتیو نیز شناسایی شده است. پایدارترین ایزوتوپ رادیواکتیو این ماده ایزوتوپ اکسیژن-15 (15O) با نیمه عمر 122٫24 ثانیه و اکسیژن-14 با نیمه عمر 70٫606 ثانیه است. ایزوتوپ های دیگر این ماده همگی نیمه عمری برابر با 27 ثانیه دارند. زمان نیمه عمر اغلب این ایزوتوپ ها نیز کمتر از 83 میلی ثانیه است.رایج ترین واپاشی هسته ای ایزوتوپ های سبک تر از O-16 نشر پوزیترون و تبدیل شدن به نیتروژن است. متداول ترین حالت برای ایزوتوپ های سنگین تر از O-18 واپاشی بتا و تبدیل شدن به فلوئور است.
خواص عنصر اکسیژن